Afscheid nemen van vreemdelingschap
De laatste fase van mijn reis is aangebroken. De laatste afspraken en zo vaak mogelijk even tijd nemen om een kopje koffie te gaan drinken met mijn moeder. Dit blijft altijd de moeilijkste gedeelte van enige reis. Er komt altijd weer dat moment van weggaan . Niet weten wanneer je elkaar weer gaat zien. Het leven is een reeks van momenten van afscheid nemen. Nieuwe dingen worden met de tijd oude dingen, en dan komt het moment afscheid nemen van oude dingen. Niemand van ons is ons leven zeker. Niemand van ons weet wat echt in de toekomst voor ons is weggelegd. Onze leven en toekomst ligt in de handen van God onze hemelse Vader, Hij biedt zekerheid dat over de dood zich uitstrekt. Er is een leven na de dood, een leven in heerlijkheid waarin wij de Vader en Zijn Zoon Jezus mogen ontmoeten van aangezicht tot aangezicht. Dat moment dat we elkaar in de ogen mogen kijken. Wat een dag zal dat zijn. Daar verlang ik naar met heel mijn hart
Voor het leven hier blijft het de uitdaging om te leven met de rechte prioriteiten. Want alles wat nu nieuw en dringend kunnen zijn is ook aan tijd onderhevig, en komt er weer het moment van afscheid nemen.
In de dagen voor zijn kruisiging heeft Jezus zijn discipelen voorbereid op zijn afscheid: “Jullie moeten je niet zo laten verontrusten. Jullie geloven in God; geloof zo ook in Mij! In het huis van mijn Vader zijn vele woningen want Ik ga heen om voor je plaats te bereiden” Joh 14:1,2. Zij waren verdrietig met het oog op het onbekende van zijn vertrek. Afscheid nemen blijft moeilijk. Het word deel van je leven. De laatste momenten met mijn moeder samen, in het tehuis waar ze nu zit. Werd ik geconfronteerd met de vraag. Hoeveel keer moest zij in haar leven afscheid nemen. Afscheid nemen van haar jeugdvriendje, mijn vader na meer dan zestig jaar samen. Afscheid nemen van zo veel vrienden en kennissen door de jaren heen. Telkens weer nemen we afscheid. niet zeker wetende of we elkaar hier ooit weer hier mogen zien. Wel echter afscheid nemen in de zekerheid en de wetenschap dat we elkaar weer zullen ontmoeten, herkennen en zien in het Vaderhuis als deel van Zijn gezin. Geen vreemdeling meer! Want het is volbracht door Jezus aan het kruis! “Zo bent u dus geen vreemdelingen of gasten meer, maar burgers, net als de heiligen, en huisgenoten van God.’ Ef.2:19