Twee Woorden

In of Bij.
Twee woordjes die een wereld van verschil naar voren kan brengen.
Paulus verwoord telkens in zijn brieven wat het nieuwe is dat God de Vader ons schenkt in Zijn Zoon. Iets wat onder het oude verbond onmoge¬lijk was. Christus in ons. Dit is wat God wil. Hij wil in ons wonen. Door zijn Heilige Geest. Hij noemt onze lichamen zijn tempel. Zo iets te zeggen was ondenkbaar in het Oude Tes¬tament.

“Christus in ons”, dat is het Goede Nieuws. “Christus in ons de hoop der heerllijkheid”, telkens herhaald hij dat als een refrein voor de nieuwe gemeenten. Het mysterie noemt de schrift het, daat van alle eeuwen af verborgen is gebeleven en juist nu bekend is geworden.

Verbazing.
Wat schets mijn verbazing onlangs dat mijn Groot Nieuws bijbeltje die ik gekocht heb toen ik pas in Nederland was, afwijkt van van een nieuwere en heler exemplaar in mijn studeer kamer. In Kol. 1:27 staat er dan ineens “Christus woont bij u” Ik naar ons slaapkamer daar staat in het GNB. “Christus woont in U; hij is uw hoop op eeuwige glorie”. Het Grieks erop nakijken in de lijn van alle andere gebruiken van Paulus. En ik zou niet weten waarom je het niet gewoon “in” u moet vertalen.

“In u of bij u”
Is er een verschil, voor mij heel zeker. wij lezen in Openbaring 3: 14-22 van de gemeemte van Laodicea. Daar was Christus vroeger “in” de gemeente maar nu stond Hij buiten en klop Hij aan weer om toegelaten te worden om in hun middden te zijn.
Hij was nog steeds “bij” de gemeente maar niet meer “in” de gemeente in hun midden. Hij was nog “bij” hen omdat Hij trouw blijft en belooft heeft dat Hij zijn kerk nooit zal ver¬laten. Hij blijft bij maar zijn plaats is eigenlijk binnen.
Hierbij moest ik ook denken aan mijn eigen leven kan het ook zijn, dat Jezus wel bij mij is, en soms ervaar ik zijn nabijheid, maar dat ik Hem nog nooit echt toegelaten heeft “om in mijn hart woning te maken.”(Ef.3:17)
Wat voor ons als persoon geldt geldt ook voor de gemeente.

Dromen

Jakob was weggevlucht van zijn ouderlijk huis omdat zijn broer hem wilde doden. Zo was hij onderweg naar Haran. Terwijl hij opreis was werd het donker en ging hij overnachten. Terwijl hij sliep had hij een droom en zag de hemel open en de Here God zittende op de troon in de hemel. Er was een grote trap omhoog vanaf de plaats waar hij sliep en de engelen van God waren bezig om naar boven en naar beneden te bewegen op die trap. God sprak met Jakob en deelde zijn belofte met de grootvader van Jakob Abraham. God zei “Jakob deze belofte is ook voor jou.”
Dit verhaal was altijd voor mij het verhaal van de droom van Jakob, totdat ik het echt ging studeren en ontdekte dat het God was die zijn eigen droom voor Abraham, Izaak en jakob deelde met Jakob. Het was niet alleen een droom over hen maar over alle volkeren en alle geslachten van de aarde. Als ik het goed leest gaat het er om dat God alle volkeren en hun kinderen wil zegenen en de afstammelingen van Israël ervoor wilt gebruiken! Dat houdt ook een belofte en een zegen in voor ons. Iets van dit geluid klinkt door in

Psalm 67
1 Voor de koorleider. Bij snarenspel. Een psalm, een lied.
2 God, wees ons genadig en zegen ons,
laat het licht van uw gelaat over ons schijnen, sela
3 dan zal men op aarde uw weg leren kennen,
in heel de wereld uw reddende kracht.

4 Dat de volken u loven, God,
dat alle volken u loven.
5 Laten de naties juichen van vreugde,
want u bestuurt de volken rechtvaardig
en regeert over de landen op aarde. sela
6 Dat de volken u loven, God,
dat alle volken u loven.
7 De aarde heeft een rijke oogst gegeven,
God, onze God, zegent ons.
8 Moge God ons blijven zegenen,
zodat men ontzag voor hem heeft
tot aan de einden der aarde.

Verder doordenkend maakte het een enorme verlangen bij mij los dat ook bij ons in de gemeente een plaats zal zijn waar mensen weer gaan dromen; en dat God zijn eigen droom voor de volkeren en voor de personen zelf in hun harten kan leggen.

De God van Doorbraak

Een tijd geleden hebben met een groot deel van de gemeente tijd genomen om te vasten en te bidden. Wat een bijzondere tijd hebben we met elkaar gehad. Tijden dat de liefde van onze hemelse Vader zo dichtbij waren dat de tranen spontaan opwelden. Tranen van ontroering en diepe besef van Zijn nabijheid. We hebben met elkaar gedeelten gelezen vorig wek zondag over Gods bewogenheid en hoe Hij uitkomst en doorbraken kan geven in situaties die helemaal vastzaten. Steeds werd ik bepaald bij het verhaal van Gideon. Een jongeman die klein dacht van hemzelf, moeite had met wie God was. Dan, op een dag breekt God in, in zijn bestaan. God riep Gideon om groot te denken over zichzelf en over de God van Israël. Zo bewerkte God in breuk met het verleden. Nieuwe mogelijkheden en met een klein groepje mannen een geweldige doorbraak.
De les hierin is nooit te klein denken over onze God en Vader, nooit te klein denken over je eigen mogelijkheden: “De doorbreker trekt voor hen op; zij breken door en trekken door de poort en gaan daardoor uit; en hun koning trekt voor hen uit, en de HERE aan hun spits.” Micha 2:13

God van Doorbraak 2

God bewerkt wonderen op een heel bijzondere manier. Toen het volk van Israël het land moest innemen stonden zij voor een geweldige klus. Jozua ging alleen  een berg op, vanwaar hij de stad kon zien. Hij ging als het ware uitdaging beschouwen. Daar ontmoete hij een engel van de Here God. IN hun ontmoeting gaf de Engel hem een strategie. Zeven dagen lang rondom de stad trekken in stilte. Op de zevende dag 6 maal in stilte rondom de stad heen trekken en de zevende maal een overwinningskreet schreeuwen. Zo stortte de stad in en braken zij door de muren heen. Het allereerste stap om het land van belofte in te nemen kwam door een ingreep van de God van doorbraak. Door de zes dagen en zes maal te zwijgen en de zevende maal een krachtige oorlogskreet te schreeuwen bewerkte God een doorbraak.  In de moderne tijd heeft God op soortgelijke wijze het volk Israël bevrijd tegen een geweldige overmacht. Tijdens de zesdaagse oorlog in 1967 stond Israël alleen tegen een machtige bondgenoot van Syrië, Egypte en Jordanië ondersteund door de Sovjet Unie. Israël beschikte over een leger 50.000 manschappen en een 200.000 reservisten, 200 vliegtuigen en 1.100 tanks. De Arabische legers hadden samen ongeveer 250.000 manschappen paraat 530 vliegtuigen en 2.800 tanks. God gaf een doorbraak en een geweldige overwinning.
Wanneer de Here God een strategie geeft en wij die opvolgen zal daar een doorbraak plaatsvinden: “De doorbreker trekt voor hen op; zij breken door en trekken door de poort en gaan daardoor uit; en hun koning trekt voor hen uit, en de HERE aan hun spits.” Micha 2:13

God van Doorbraak 3

God riep Gideon om groot te denken over zichzelf en over de God van Israël. Zo bewerkte God in breuk met het verleden. Nieuwe mogelijkheden en met een klein groepje mannen een geweldige doorbraak. Voor Gideon was dat een enorme stap. Hij bouwde een altaar een altaar. Gideon treed hier in de voetsporen van Abraham, Abraham heeft overal waar hij kwam altaren gebouwd. Hij heeft daarmee tekenen opgericht van zijn verbintenis met de God van de hemelse legers. Een altaar was een teken dat iemand God zocht, een teken van aanbidding, een teken van een verbintenis waardoor iets kostbaars gegeven werd. Zo bracht Gideon een offer en noemde de altaar dat hij bouwde vrede. Zo ontdekte Hij een van de namen van God. De Here is vrede. Vrede is niet de afwezigheid van oorlog maar vrede is verworven welvaart en welstand. God is diegenen die vrede geeft. Bij de komst van Jezus werd Hij vredevorst genoemd. Hij geeft niet alleen vrede maar is ook de bewerker van vrede. Gideon bewerkte een doorbraak en ontdekt de Here is Vrede! Echte vrede is in geloof de strijd aangaan tegen al je vrezen. In de overwinning bewerkt God de doorbraak met ons en al onze zwakheden. De Vredevorst is de doorbreker!

De doorbreker trekt vóór hen op; zij breken door en trekken door de poort en gaan daardoor uit; en hun koning trekt vóór hen uit, en de HERE aan hun spits.Micah 2:13

God van Doorbraak 4

Gideon werd door God enorm aangeraakt. Hij was zich aan het verstoppen voor de Midjanieten in een wijnpers toen de Here God hem riep. De Here zei tegen Gideon. “ Ik groet je Dapper held. Man die uitzonderlijke heldhaftige daden gaan doen.” Voor Gideon waren het hele grote lege woorden. Hij worstelde met heel veel onzekerheden en vragen. Dan openbaart God zich aan Gideon en ontdekt Gideon door de openbaring van God dat Gods persoonlijkheid “Vrede” is. Hij bouwt een altaar en noemt die ook “Jahweh Shalom” De Here is Vrede – een hele indrukwekkende openbaring. Niet God geeft vrede, maar de Here is Vrede- de bron de oorsprong de vindplaats van vrede. Vanuit deze basis openbaring moest Gideon gaan functioneren. Ineens ging Hij ook Gods’ stem beter verstaan. Zo begon Gideon ook, maar door onzekerheid en vrees deed hij zijn eerste opdracht s’nachts. De tweede vroeg hij God tweemaal om een bevestiging. Nu nam God hem bij de hand en toonde hem dat het niet door kracht of geweld zijn volk bevrijd maar door Zijn wonderbaarlijke ingrijpen. Van een leger van tweeëndertigduizend bleef er tienduizend over. Dan nam de Here het een stapje verder en van de tienduizend selecteerde de Here er uiteindelijk driehonderd man. Hierdoor wilde de Here aantonen dat Hij de bevrijder is en zelf een doorbraak te weeg brengt. Een geweldige overwinning werd behaald. Gideon leerde een enorme geestelijk les – een geestelijke les die voor het gehele volk zouden moeten gelden. Gideon ging echter een priesterlijke kleed “Efod” maken van zijn deel van de buit. Daardoor had hij een methode bij hem om met zekerheid de wil van God te kunnen bepalen. Ondanks de openbaring van God ondanks de geweldige overwinning bleef Gideon steken in zijn eigen onzekerheid en werd het hem later en het volk tot een valkuil. Lessen voor ons om ons niet te laten regeren door onze onzekerheden en vrees maar juist door de Vrede die alle verstand te boven gaat. Jezus heeft het oude openbaring van “Jahwe is Vrede” vervuld. Hij is de Vredevorst die geboren is en beloofd heeft. Mijn vrede geef ik u, altijd en onder alle omstandigheden!

Twee Woorden

In of  Bij.
Twee woordjes die een wereld van verschil naar voren kan brengen.
Paulus verwoord telkens in zijn brieven wat het nieuwe is dat God de Vader ons schenkt in Zijn Zoon. Iets wat onder het oude verbond onmogelijk was. Christus in ons. Dit is wat God wil. Hij wil in ons wonen. Door zijn Heilige Geest. Hij noemt onze lichamen zijn tempel. Zo iets te zeggen was ondenkbaar in het Oude Testament.

“Christus in ons”, dat is het Goede Nieuws. “Christus in ons de hoop der heerlijkheid”, telkens herhaald hij dat als een refrein voor de nieuwe gemeenten. Het mysterie noemt de schrift het, daar van alle eeuwen af verborgen is gebleven en juist nu bekend is geworden.

Verbazing.
Wat schets mijn verbazing onlangs dat mijn Groot Nieuws bijbeltje die ik gekocht heb toen ik pas in Nederland was, afwijkt van van een nieuwere en heler exemplaar in mijn studeer kamer. In Kol. 1:27 staat er dan ineens “Christus woont bij u” Ik naar ons slaapkamer daar staat in het GNB. “Christus woont in U; hij is uw hoop op eeuwige glorie”. Het Grieks erop nakijken in de lijn van alle andere gebruiken van Paulus. En ik zou niet weten waarom je het niet gewoon “in” u moet vertalen.

“In u of bij u”
Is er een verschil, voor mij heel zeker. wij lezen in Openbaring 3: 14-22 van de gemeente van Laodicea. Daar was Christus vroeger “in” de gemeente maar nu stond Hij buiten en klop Hij aan weer om toegelaten te worden om in hun midden te zijn.
Hij was nog steeds “bij” de gemeente maar niet meer “in” de gemeente in hun midden. Hij was nog “bij” hen omdat Hij trouw blijft en belooft heeft dat Hij zijn kerk nooit zal ver¬laten. Hij blijft bij maar zijn plaats is eigenlijk binnen.
Hierbij moest ik ook denken aan mijn eigen leven kan het ook zijn, dat Jezus wel bij mij is, en soms ervaar ik zijn nabijheid, maar dat ik Hem nog nooit echt toegelaten heeft “om in mijn hart woning te maken.”(Ef.3:17)
Wat voor ons als persoon geldt geldt ook voor de gemeente.

Einde en Begin

Het begin van een nieuwe jaar.  Zeven jaar en twee weken geleden was volgens de Maya kalender het einde van de wereld.  Op de televisie en radio hoor je journalisten terugkijken naar het oude jaar. Overal is vuurwerk verkoop begonnen. “De mens wikt maar God beschikt” luid een oude spreuk, hoe moten we als gelovigen omgaan met de jaarwisseling. Wat brengt ons het nieuwe jaar?  Economische malaise of verbetering.

Onze hemelse Vader is het enige die het einde kent en het begin. Hij overziet de tijden en gelegenheden. Daarom is het zo belangrijk om niet het hoofd te laten hangen bij al de negatieve berichten. Maar met hoop en verwachting het hoofd op te richten. Vele malen in de Bijbel spreekt de Psalmdichters ons ook aan heft je hoofd omhoog je redding komt dichterbij. Voor de kers hebben we als stilgestaan bij de preken voor de joodse christenen in moeilijke tijden. Houd je oog gericht op Jezus, de leidsman en voleinder van ons geloof. Vestig je oog alleen op Hem: De apostel en hogepriester van onze belijdenis. Deze was de centrale boodschap aan het eind van de eerste eeuw voor de christenen. Jezus Christus is heden en gisteren dezelfde tot in eeuwigheid. Hij was er al in het begin. Alle dingen heeft door Hem vorm gekregen. Hij zal er ook zijn aan het einde. Hij is onveranderd in Zijn liefde en in Zijn trouw.

Geestelijke Erfenis

We ontdekken een aantal lijnen die vanaf het allereerste begin rechtdoor de Bijbel heen lopen. Je zou het ook sleutelgedachten kunnen noemen. Het verbond is een sleutel gedachte in de Bijbel de Rechtvaardiging. De Messiaanse Lijn, maar ook de gedachte aan een erfenis. God heeft een verbond met Abraham gesloten en aan hem en zijn nazaten een erfenis belooft. Een erfenis in het land Kanaän die heden Israël heten. Voor elke zoon van Israël (Jacob) was er een erfenis weg gelegd. Elke stam kreeg zijn eigen gedeelte door de lot aan hen toegewezen. Het was een eeuwige erfenis. Jozua kreeg het opdracht om het volk met alle verschillende stammen te helpen om hun erfenis in bezit te nemen. Zo begon de inname van het land. Er waren grote overwinningen maar er waren ook nederlagen. De erfenis was echter verzekerd. Gods beloften zijn voor eeuwig en zijn roeping en gaven onberouwelijk. Alleen niet alle stammen hebben al hun eigendom in bezit genomen. Soms werd een erfdeel door strijd van de rechtmatige bezitter afgenomen. Dan was veel strijd nodig om weer alles in bezit te nemen. Tijdens de heerschappij van Koning David heeft het volk de volle eigendom in bezit kunnen nemen. David zegt erover: Mijn erfdeel bekoor, het is liefelijk  wat heeft de Here mij bijzonder gezegend. Als Christen zijn deze beelden van onze geestelijke erfenis. Hebben wij volledig bezit genomen van alles wat door het verbond onze eigendom is? Velen hebben nooit geleerd dat zij een erfenis al in dit leven hebben en eeuwig leven in het leven hierna. Gods plan en doel in het leven is dat we in het hier en nu zullen leven binnen onze erfenis.

De Volheid van de Tijd

Heel veel berichten over het einde van de wereld. De Maya kalender is afgelopen en zo werd het einde van de wereld voorspeld.  De pers alsook radio en televisie gaf er heel veel aandacht aan. Zo waren er in het verleden ook allerlei voorspellingen geweest. Helaas ook vanuit Christelijke kringen dat het einde zou aanbreken. Het mooie van Gods woord is dat het niet spreekt over de einde van alle dingen, maar altijd over de “Dag van de HERE”. Het is een dag dat God het nieuwe zal inleiden en het nieuwe zal gepaard gaan met rekenschap afleggen hoe iedereen gehandeld heeft onder het oude. De Bijbel spreekt altijd over het oude en het nieuw als twee zaken die rug aan rug gelegen is.  De Bijbel tekent ons geen doemscenarios maar spreekt steeds over het nieuwe van God dat zal doorbreken. Het nieuwe komt in de volheid van de tijd.

God houd een totaal ander kalender bij. Toen de tijd van het oude vol was heeft Hij zijn Zoon de wereld ingezonden om de nieuwe tijd in te leiden. De nieuwe tijd onder Immanuël, God onder ons totdat de tijd aanbreekt van een nieuwe hemel en een nieuwe aarde. Juist daartoe is Gods Zoon de wereld binnengekomen om ons te bevrijden van alles wat ons verslaafd en aan de dood gekoppeld heeft.