Een tijd geleden hebben met een groot deel van de gemeente tijd genomen om te vasten en te bidden. Wat een bijzondere tijd hebben we met elkaar gehad. Tijden dat de liefde van onze hemelse Vader zo dichtbij waren dat de tranen spontaan opwelden. Tranen van ontroering en diepe besef van Zijn nabijheid. We hebben met elkaar gedeelten gelezen vorig wek zondag over Gods bewogenheid en hoe Hij uitkomst en doorbraken kan geven in situaties die helemaal vastzaten. Steeds werd ik bepaald bij het verhaal van Gideon. Een jongeman die klein dacht van hemzelf, moeite had met wie God was. Dan, op een dag breekt God in, in zijn bestaan. God riep Gideon om groot te denken over zichzelf en over de God van Israël. Zo bewerkte God in breuk met het verleden. Nieuwe mogelijkheden en met een klein groepje mannen een geweldige doorbraak.
De les hierin is nooit te klein denken over onze God en Vader, nooit te klein denken over je eigen mogelijkheden: “De doorbreker trekt voor hen op; zij breken door en trekken door de poort en gaan daardoor uit; en hun koning trekt voor hen uit, en de HERE aan hun spits.” Micha 2:13