De God van Doorbraak

Een tijd geleden hebben met een groot deel van de gemeente tijd genomen om te vasten en te bidden. Wat een bijzondere tijd hebben we met elkaar gehad. Tijden dat de liefde van onze hemelse Vader zo dichtbij waren dat de tranen spontaan opwelden. Tranen van ontroering en diepe besef van Zijn nabijheid. We hebben met elkaar gedeelten gelezen vorig wek zondag over Gods bewogenheid en hoe Hij uitkomst en doorbraken kan geven in situaties die helemaal vastzaten. Steeds werd ik bepaald bij het verhaal van Gideon. Een jongeman die klein dacht van hemzelf, moeite had met wie God was. Dan, op een dag breekt God in, in zijn bestaan. God riep Gideon om groot te denken over zichzelf en over de God van Israël. Zo bewerkte God in breuk met het verleden. Nieuwe mogelijkheden en met een klein groepje mannen een geweldige doorbraak.
De les hierin is nooit te klein denken over onze God en Vader, nooit te klein denken over je eigen mogelijkheden: “De doorbreker trekt voor hen op; zij breken door en trekken door de poort en gaan daardoor uit; en hun koning trekt voor hen uit, en de HERE aan hun spits.” Micha 2:13

God van Doorbraak 2

God bewerkt wonderen op een heel bijzondere manier. Toen het volk van Israël het land moest innemen stonden zij voor een geweldige klus. Jozua ging alleen  een berg op, vanwaar hij de stad kon zien. Hij ging als het ware uitdaging beschouwen. Daar ontmoete hij een engel van de Here God. IN hun ontmoeting gaf de Engel hem een strategie. Zeven dagen lang rondom de stad trekken in stilte. Op de zevende dag 6 maal in stilte rondom de stad heen trekken en de zevende maal een overwinningskreet schreeuwen. Zo stortte de stad in en braken zij door de muren heen. Het allereerste stap om het land van belofte in te nemen kwam door een ingreep van de God van doorbraak. Door de zes dagen en zes maal te zwijgen en de zevende maal een krachtige oorlogskreet te schreeuwen bewerkte God een doorbraak.  In de moderne tijd heeft God op soortgelijke wijze het volk Israël bevrijd tegen een geweldige overmacht. Tijdens de zesdaagse oorlog in 1967 stond Israël alleen tegen een machtige bondgenoot van Syrië, Egypte en Jordanië ondersteund door de Sovjet Unie. Israël beschikte over een leger 50.000 manschappen en een 200.000 reservisten, 200 vliegtuigen en 1.100 tanks. De Arabische legers hadden samen ongeveer 250.000 manschappen paraat 530 vliegtuigen en 2.800 tanks. God gaf een doorbraak en een geweldige overwinning.
Wanneer de Here God een strategie geeft en wij die opvolgen zal daar een doorbraak plaatsvinden: “De doorbreker trekt voor hen op; zij breken door en trekken door de poort en gaan daardoor uit; en hun koning trekt voor hen uit, en de HERE aan hun spits.” Micha 2:13

God van Doorbraak 3

God riep Gideon om groot te denken over zichzelf en over de God van Israël. Zo bewerkte God in breuk met het verleden. Nieuwe mogelijkheden en met een klein groepje mannen een geweldige doorbraak. Voor Gideon was dat een enorme stap. Hij bouwde een altaar een altaar. Gideon treed hier in de voetsporen van Abraham, Abraham heeft overal waar hij kwam altaren gebouwd. Hij heeft daarmee tekenen opgericht van zijn verbintenis met de God van de hemelse legers. Een altaar was een teken dat iemand God zocht, een teken van aanbidding, een teken van een verbintenis waardoor iets kostbaars gegeven werd. Zo bracht Gideon een offer en noemde de altaar dat hij bouwde vrede. Zo ontdekte Hij een van de namen van God. De Here is vrede. Vrede is niet de afwezigheid van oorlog maar vrede is verworven welvaart en welstand. God is diegenen die vrede geeft. Bij de komst van Jezus werd Hij vredevorst genoemd. Hij geeft niet alleen vrede maar is ook de bewerker van vrede. Gideon bewerkte een doorbraak en ontdekt de Here is Vrede! Echte vrede is in geloof de strijd aangaan tegen al je vrezen. In de overwinning bewerkt God de doorbraak met ons en al onze zwakheden. De Vredevorst is de doorbreker!

De doorbreker trekt vóór hen op; zij breken door en trekken door de poort en gaan daardoor uit; en hun koning trekt vóór hen uit, en de HERE aan hun spits.Micah 2:13

God van Doorbraak 4

Gideon werd door God enorm aangeraakt. Hij was zich aan het verstoppen voor de Midjanieten in een wijnpers toen de Here God hem riep. De Here zei tegen Gideon. “ Ik groet je Dapper held. Man die uitzonderlijke heldhaftige daden gaan doen.” Voor Gideon waren het hele grote lege woorden. Hij worstelde met heel veel onzekerheden en vragen. Dan openbaart God zich aan Gideon en ontdekt Gideon door de openbaring van God dat Gods persoonlijkheid “Vrede” is. Hij bouwt een altaar en noemt die ook “Jahweh Shalom” De Here is Vrede – een hele indrukwekkende openbaring. Niet God geeft vrede, maar de Here is Vrede- de bron de oorsprong de vindplaats van vrede. Vanuit deze basis openbaring moest Gideon gaan functioneren. Ineens ging Hij ook Gods’ stem beter verstaan. Zo begon Gideon ook, maar door onzekerheid en vrees deed hij zijn eerste opdracht s’nachts. De tweede vroeg hij God tweemaal om een bevestiging. Nu nam God hem bij de hand en toonde hem dat het niet door kracht of geweld zijn volk bevrijd maar door Zijn wonderbaarlijke ingrijpen. Van een leger van tweeëndertigduizend bleef er tienduizend over. Dan nam de Here het een stapje verder en van de tienduizend selecteerde de Here er uiteindelijk driehonderd man. Hierdoor wilde de Here aantonen dat Hij de bevrijder is en zelf een doorbraak te weeg brengt. Een geweldige overwinning werd behaald. Gideon leerde een enorme geestelijk les – een geestelijke les die voor het gehele volk zouden moeten gelden. Gideon ging echter een priesterlijke kleed “Efod” maken van zijn deel van de buit. Daardoor had hij een methode bij hem om met zekerheid de wil van God te kunnen bepalen. Ondanks de openbaring van God ondanks de geweldige overwinning bleef Gideon steken in zijn eigen onzekerheid en werd het hem later en het volk tot een valkuil. Lessen voor ons om ons niet te laten regeren door onze onzekerheden en vrees maar juist door de Vrede die alle verstand te boven gaat. Jezus heeft het oude openbaring van “Jahwe is Vrede” vervuld. Hij is de Vredevorst die geboren is en beloofd heeft. Mijn vrede geef ik u, altijd en onder alle omstandigheden!

Twee Woorden

In of  Bij.
Twee woordjes die een wereld van verschil naar voren kan brengen.
Paulus verwoord telkens in zijn brieven wat het nieuwe is dat God de Vader ons schenkt in Zijn Zoon. Iets wat onder het oude verbond onmogelijk was. Christus in ons. Dit is wat God wil. Hij wil in ons wonen. Door zijn Heilige Geest. Hij noemt onze lichamen zijn tempel. Zo iets te zeggen was ondenkbaar in het Oude Testament.

“Christus in ons”, dat is het Goede Nieuws. “Christus in ons de hoop der heerlijkheid”, telkens herhaald hij dat als een refrein voor de nieuwe gemeenten. Het mysterie noemt de schrift het, daar van alle eeuwen af verborgen is gebleven en juist nu bekend is geworden.

Verbazing.
Wat schets mijn verbazing onlangs dat mijn Groot Nieuws bijbeltje die ik gekocht heb toen ik pas in Nederland was, afwijkt van van een nieuwere en heler exemplaar in mijn studeer kamer. In Kol. 1:27 staat er dan ineens “Christus woont bij u” Ik naar ons slaapkamer daar staat in het GNB. “Christus woont in U; hij is uw hoop op eeuwige glorie”. Het Grieks erop nakijken in de lijn van alle andere gebruiken van Paulus. En ik zou niet weten waarom je het niet gewoon “in” u moet vertalen.

“In u of bij u”
Is er een verschil, voor mij heel zeker. wij lezen in Openbaring 3: 14-22 van de gemeente van Laodicea. Daar was Christus vroeger “in” de gemeente maar nu stond Hij buiten en klop Hij aan weer om toegelaten te worden om in hun midden te zijn.
Hij was nog steeds “bij” de gemeente maar niet meer “in” de gemeente in hun midden. Hij was nog “bij” hen omdat Hij trouw blijft en belooft heeft dat Hij zijn kerk nooit zal ver¬laten. Hij blijft bij maar zijn plaats is eigenlijk binnen.
Hierbij moest ik ook denken aan mijn eigen leven kan het ook zijn, dat Jezus wel bij mij is, en soms ervaar ik zijn nabijheid, maar dat ik Hem nog nooit echt toegelaten heeft “om in mijn hart woning te maken.”(Ef.3:17)
Wat voor ons als persoon geldt geldt ook voor de gemeente.

Geestelijke Erfenis

We ontdekken een aantal lijnen die vanaf het allereerste begin rechtdoor de Bijbel heen lopen. Je zou het ook sleutelgedachten kunnen noemen. Het verbond is een sleutel gedachte in de Bijbel de Rechtvaardiging. De Messiaanse Lijn, maar ook de gedachte aan een erfenis. God heeft een verbond met Abraham gesloten en aan hem en zijn nazaten een erfenis belooft. Een erfenis in het land Kanaän die heden Israël heten. Voor elke zoon van Israël (Jacob) was er een erfenis weg gelegd. Elke stam kreeg zijn eigen gedeelte door de lot aan hen toegewezen. Het was een eeuwige erfenis. Jozua kreeg het opdracht om het volk met alle verschillende stammen te helpen om hun erfenis in bezit te nemen. Zo begon de inname van het land. Er waren grote overwinningen maar er waren ook nederlagen. De erfenis was echter verzekerd. Gods beloften zijn voor eeuwig en zijn roeping en gaven onberouwelijk. Alleen niet alle stammen hebben al hun eigendom in bezit genomen. Soms werd een erfdeel door strijd van de rechtmatige bezitter afgenomen. Dan was veel strijd nodig om weer alles in bezit te nemen. Tijdens de heerschappij van Koning David heeft het volk de volle eigendom in bezit kunnen nemen. David zegt erover: Mijn erfdeel bekoor, het is liefelijk  wat heeft de Here mij bijzonder gezegend. Als Christen zijn deze beelden van onze geestelijke erfenis. Hebben wij volledig bezit genomen van alles wat door het verbond onze eigendom is? Velen hebben nooit geleerd dat zij een erfenis al in dit leven hebben en eeuwig leven in het leven hierna. Gods plan en doel in het leven is dat we in het hier en nu zullen leven binnen onze erfenis.

Einde van het Jaar

Er komt altijd een einde aan alle dingen. Zo schrijft ook de prediker. Alleen bij de Vader in Zijn huis zal daar nooit een einde komen. Dan zullen tijd en eeuwigheid samen vallen, maar tot die tijd leven we met eindes. Tijdperken die voorbij gaan. Voor alles echter wat er voorbijgaat is er altijd een nieuw begin. Het is waar in het gewone leven maar het is vooral waar in het geestelijke leven. Het is niet altijd even makkelijk om de zin van alle gebeurtenissen te achterhalen. Het is alleen God die het einde weet van het begin Pred. 3:11. Wanneer we terugkijken naar het afgelopen jaar dan waar er hele verdrietige momenten maar ook hele mooie momenten van geboorten. Huwelijke die voltrokken waren en hele bijzondere gebedsverhoringen. Daar kunnen wij naar kijken en met heel ons hart de Here voor danken. Hij is en blijft de eeuwige die trouw is en blijft tot in alle eeuwigheden.
“Jesus is gisteren, vandaag hetzelfde tot in eeuwigheid.”

Rode manen op Joodse Feestdagen

Rode manen op Joodse Feestdagen

De tekst die bj de uitstorting van de Heilige Geest op Pinksterdag centraal staat:

“En het zal zijn in de laatste dagen, zegt God, dat Ik zal uitstorten van mijn Geest op alle vlees; en uw zonen en uw dochters zullen profeteren, en uw jongelingen zullen gezichten zien, en uw ouderen zullen dromen dromen:  ja, zelfs op mijn dienstknechten en mijn dienstmaagden zal Ik in die dagen van mijn Geest uitstorten en zij zullen profeteren.  En Ik zal wonderen geven in de hemel boven en tekenen op de aarde beneden: bloed en vuur en rookwalm.   De zon zal veranderen in duisternis en de maan in bloed, voordat de grote en doorluchtige dag des Heren komt.  En het zal zijn, dat al wie de naam des Heren aanroept, behouden zal worden. Hand 2:17-20

Maansverduistering
Maansverduistering

En God zeide: Dat er lichten zijn aan het uitspansel des hemels om scheiding te maken tussen de dag en de nacht, en dat zij dienen tot aanwijzing zowel van vaste tijden als van dagen en jaren; (Genesis 1:14, NBG)

In dit vers komt het woord mo’adim voor het eerst voor in de Bijbel. Het wordt vertaald met vaste tijden (NBG), gezette tijden (SV), seizoenen/seasons (NBV, , KJV) of “om de feestdagen” aan te geven (GNB). God, die alles heeft geschapen (Kolossenzen 1:16), heeft de mens dus de zon, de maan en de sterren gegeven als een aanwijzing voor gezette tijden, voor dagen, maanden en jaren. En zoals dag en nacht elkaar afwisselen en zoals weken, maanden en jaren elkaar opvolgen, zo komen en gaan de door God op gezette tijden ingestelde Feesten (Leviticus 23).

In profetisch perspectief associëren rabbijnen zonsverduisteringen met gebeurtenissen in de wereld en maansverduisteringen met gebeurtenissen die het Joodse volk en – sinds 1948 – de staat Israël aangaan. Ik denk dat ze daarin gelijk hebben en dat God door zichtbare tekenen aan zon en maan onze aandacht vraagt voor iets dat Hij op het punt staat te gaan doen met Israël respectievelijk de heidenvolken.

Als een maansverduistering plaatsvindt bij volle maan – de schaduw van de aarde bedekt dan de maan –, dan krijgt de maan door het licht dat om de aarde heen komt een oranjerode kleur. Vandaar de term: bloedrode maan. In 2014 zijn twee totale maansverduisteringen te zien en in 2015 opnieuw twee bloedrode manen. Het is uitzonderlijk als in twee achtereenvolgende jaren tweemaal een bloedrode maan te zien is. Astronomen noemen dat een tetrad.

Wat deze tetrad nog meer bijzonder maakt is het feit dat elke bloedrode maan valt op een door God ingestelde Feestdag! Het betreft de eerste dag van het Pesachfeest (Exodus 12:1-18) respectievelijk de eerste dag van Sukkot ofwel het Loofhuttenfeest (Leviticus 23:33-34). Twee feesten die duidelijke voorboden zijn van wat komen gaat (Kolossenzen 2:16-17). Bij beide feesten kijkt Israël uit naar de komst van de Messias, het Lam van God, dat de zonde der wereld wegneemt.

Maansverduisteringen (bron: NASA website)

  • 2014
    15 april (14 Nisan 5774) – Pesach
    8 oktober (15 Tisjri 5775) – Sukkot
  • 2015
    4 april (14 Nisan 5775) – Pesach
    28 september (15 Tisjri 5776) – Sukkot

Naast de vier bloedrode manen zijn er in 2015 tevens twee zonsverduisteringen te zien. Zonsverduisteringen treden overigens alleen op tijdens nieuwe maan. Deze twee zonsverduisteringen vallen ook op twee bijzondere dagen, te weten op de eerste dag van het religieus Nieuwjaar (Exodus 12:2) respectievelijk op de eerste dag van het burgerlijk Nieuwjaar, Rosj HaSjana (Hoofd van het jaar), ook wel Jom HaSjofar (Dag van de Sjofar ) of Jom HaDiem (Dag van het Oordeel) genoemd (Leviticus 23:24, Numeri 29:1). Bij de Joodse jaartelling begint het nieuwe jaar dus met de maand Tisjri, wat de zevende maand is volgens de Thora.

Zonsverduisteringen (bron: NASA website)

  • 2015
    20 maart (1 Nisan 5775) – Nieuwjaar
    13 september (1 Tisjri 5776) – Rosj HaSjana

Wat opvalt is dat alle door God ingestelde feestdagen worden gevierd rond de volle maansdagen, dus in het midden van de maand, behalve het religieus en het burgerlijk Nieuwjaar, die beide aanvangen bij nieuwe maan. Op de Joodse kalender begint, zoals gezegd, iedere nieuwe maand met de verschijning van een nieuwe maan, dat wil zeggen dat de maan dan precies tussen de aarde en de zon staat en alleen de schaduwkant van de maan te zien is. De maan is dus feitelijk niet te zien. Het zogenoemde asgrauwe licht is zonlicht, dat door de aarde naar de maan wordt gezonden en vervolgens door de maan weer naar de aarde wordt teruggekaatst en hier zichtbaar wordt. Dit licht is het best waarneembaar zo’n drie à vier dagen vóór en na nieuwe maan. Om die reden werd in vroegere tijden door het Sanhedrin de nieuwe maand pas geheiligd als twee getuigen hadden verklaard dat zij de nieuwe maan hadden gezien. Hoewel men dus wel kan inschatten wanneer het moment van de nieuwe maan daar is, weet niemand precies de dag noch het uur.

‘Meteen na de verschrikkingen van die dagen zal de zon verduisterd worden en de maan geen licht meer geven, de sterren zullen uit de hemel vallen en de hemelse machten zullen wankelen. Dan zal aan de hemel het teken zichtbaar worden dat de komst van de Mensenzoon aankondigt, en alle stammen op aarde zullen zich van ontzetting op de borst slaan als ze de Mensenzoon zien komen op de wolken van de hemel, bekleed met macht en grote luister. Dan zal Hij Zijn engelen uitzenden, en onder luid Sjofargeschal zullen zij zijn uitverkorenen uit de vier windstreken bijeenbrengen, van het ene uiteinde van de hemelkoepel tot het andere. Leer van de vijgenboom (Israël) deze les: zo gauw zijn takken uitlopen en in blad schieten, weet je dat de zomer in aantocht is. Zo moeten jullie ook weten, wanneer je dat alles ziet, dat het einde nabij is. Ik verzeker jullie: deze generatie zal zeker nog niet verdwenen zijn wanneer al die dingen gebeuren. Hemel en aarde zullen verdwijnen, maar Mijn woorden zullen nooit verdwijnen. Niemand weet wanneer die dag en dat moment zullen aanbreken, ook de hemelse engelen en de Zoon niet, alleen de Vader weet het.’ (Mattheus 24:29-36)

Deze woorden van Jeshua krijgen nog meer impact als we ons realiseren dat Rosj HaSjana een dag van zelf-inkeer is, een dag waarop op de Sjofar wordt geblazen (Jom HaSjofar) ter herinnering aan Gods belofte dat Hij aan het einde der tijden Zijn volk zal terugbrengen naar het Beloofde Land, dat Hij de Messias zal zenden, dat de doden zullen opstaan, maar ook dat elk mens zal worden geoordeeld (Jom HaDiem).

‘Dan zal Ik tekenen geven aan de hemel en op aarde: bloed en vuur en zuilen van rook, de zon verandert in duisternis en de maan in bloed. Dan komt de dag van de HEER, groot en ontzagwekkend.’ (Joël 3:3-4)
 

In de afgelopen twee millennia zijn tot nu toe zeven tetrads geweest, die plaatsvonden op Bijbelse Feestdagen, namelijk in de jaren 162 en 163, 795 en 796, 842 en 843, 860 en 861, 1493 en 1494 en daarna pas weer in de twintigste eeuw, in 1949 en 1950 en 1967 en 1968. Bij die laatste twee tetrads staan we even stil.

Maansverduisteringen (bron: NASA website)

  • 1949
    13 april (14 Nisan 5709) – Pesach
    7 oktober (15 Tisjri 5710) – Sukkot
  • 1950
    2 april (14 Nisan 5710) – Pesach
    26 september (15 Tisjri 5711) – Sukkot
  • 1967
    24 april (14 Nisan 5727) – Pesach
    18 oktober (15 Tisjri 5728) – Sukkot
  • 1968
    13 april (14 Nisan 5728) – Pesach
    6 oktober (15 Tisjri 5729) – Sukkot

In 1948 was er overigens op de eerste dag van Pesach (23 april) en op de eerste dag van Sukkot (18 oktober) een gedeeltelijke maansverduistering te zien.

Rond de tijd dat die bloedrode manen aan de hemel stonden, vonden er voor het land Israël en het Joodse volk ingrijpende gebeurtenissen plaats. Allereerst de oprichting van de staat Israël op 14 mei 1948. Deze profetische gebeurtenis (Jesaja 66:8) was voor vijf Arabische landen aanleiding om de piepjonge staat Israël aan te vallen. Ondanks de enorme militaire overmacht van de Arabische coalitie, kwam Israël, met Gods hulp, op 10 maart 1949 als overwinnaar uit de Onafhankelijksoorlog; sterker en met veel meer grondgebied. Twee andere belangwekkende gebeurtenissen waren het aannemen van de Wet op de Terugkeer op 5 juli 1950 en de hereniging van Oost- en West-Jeruzalem op 7 juni 1967. Na negentien eeuwen was Jeruzalem weer in Joodse handen, overigens net als Judea en Samaria, de Sinaï, de Gazastrook en de Golanhoogte.

In het Joodse jaar 5775 zijn niet alleen twee bloedrode manen te zien op Sukkot (8 oktober 2014) respectievelijk Pesach (4 april 2015) en een zonsverduistering op de eerste dag van het religieus Nieuwjaar (20 maart 2015), maar het jaar 5775 is tevens een Sabbatsjaar (Leviticus 25:4-7). Het herinnert het volk Israël eraan dat, wanneer ze eenmaal (weer) in het Beloofde Land wonen, het land een aan God gewijde rust moet krijgen en dat Hij Zelf in hun noden zal voorzien.

Vanaf de oprichting van de staat Israël zijn dat dus drie tetrads ofwel twaalf bloedrode manen. In de Bijbel staan beide getallen voor volledigheid, compleetheid. Daarnaast staat het getal twaalf tevens voor eenheid van Gods volk Israël.

Welke gebeurtenissen staan Israël en de volken te wachten? De tijd zal het leren. Voor Israël zullen het gebeurtenissen zijn die enerzijds het proces van eenheid en herstel van het land en het volk, zoals door God bij monde van de profeten is beloofd, zullen versnellen. Anderzijds zullen het ontwikkelingen zijn die ervoor zorgen dat Israël nog meer alleen komt te staan in de volkerenwereld. De politieke en diplomatieke druk op de Joodse staat zal toenemen, net als de oorlogsdreiging van de (islamitische) vijanden rondom. Maar God Zelf zal de wacht betrekken en Zijn land beschermen tegen doortrekkende legers. Hij Zelf waakt over Zijn land en volk met eigen ogen (Zacharia 9:8).

‘Dan zal Ik tekenen geven aan de hemel en op aarde: bloed en vuur en zuilen van rook, de zon verandert in duisternis en de maan in bloed. Dan komt de dag van de HEER, groot en ontzagwekkend. Dan zal ieder die de naam van de HEER aanroept ontkomen: op de Sion, in Jeruzalem, is een toevlucht te vinden, zoals de HEER heeft beloofd; ieder die Hij roept zal worden gered.’(Joël 3:3-5)

Zullen de Europese en Amerikaanse Joden, net als de Russische Joden twee decennia geleden, ook massaal alija (moeten) gaan maken? Worden Judea en Samaria, het hartland van het Bijbelse Israël, officieel geannexeerd? Zal de Sion weer zichtbaar de plaats worden waar Gods heerlijkheid troont?

Voor de volken die zich tegen God en tegen Zijn oogappel Israël keren belooft het daarentegen niet veel goeds.

‘Ik zag, toen het zesde zegel verbroken werd, hoe er een zware aardbeving kwam. De zon werd zwart als een rouwkleed en de maan werd bloedrood. De sterren vielen op de aarde, zoals late vijgen die door een stormwind van de boom worden gerukt. De hemel scheurde los en rolde zich als een boekrol op. Geen berg of eiland bleef op zijn plaats. Koningen, machthebbers, legeraanvoerders, rijken, aanzienlijken, slaven en vrije mensen, iedereen trachtte zich te verbergen in grotten en tussen de rotsen in de bergen. Ze riepen de bergen en de rotsen toe: ‘Val op ons neer! Verberg ons voor het oog van Hem die op de troon zit en voor de toorn van het Lam! Want nu is de grote dag van Hun toorn aangebroken, en wie kan die doorstaan?’(Openbaring 6:12-17)
‘Dan zullen er tekenen zijn aan de zon en de maan en de sterren, en op aarde zullen de volken sidderen van angst voor het gebulder en het geweld van de zee; de mensen worden onmachtig van angst voor wat er met de wereld zal gebeuren, want de hemelse machten zullen wankelen.’ (Lucas 21:25-26)

Als je goed luistert, kun je de voetstappen van de Messias al horen …!

Wij gaan een ongekend spannende en stormachtige tijd tegemoet. Steeds meer wachters zullen hun positie innemen en naar Jeruzalem afreizen!

Maansverduistering
Maansverduistering

Geschapen naar Gods beeld

‘Laten wij mensen maken die ons evenbeeld zijn, die op ons lijken.’ Gen 1:26

God heeft je gewild. Hij heeft het uitgesproken voor alle engelen en hemel bewoners. “Laat ons mensen maken naar ons beeld”. God heeft het niet onder stoelen of banken gestopt. Hij heeft hardop zijn begeerde en verlangen om een evenbeeld uitgesproken.
Wanneer wij het scheppingsverhaal lezen. Lijkt het alsof we van buiten kijken. We lezen de woorden “In het begin schiep God de hemel en de aarde.” Dan volgt 7 maal de uitspraak “God zei” en dan de woorden “God zei laten wij..” Het is alsof wij ineens het spreken van God de Vader tot de Zoon en tot de Heilige Geest mogen horen. Zeven maal werd er afstandelijk gesproken over dingen en dan word er gesproken vanuit het Gods hart. Wij willen iemand plaatsen op deze prachtige wereld die beelddrager is van wie we zijn.
God is de auteur van ieder mens. Het was een wilsbeslissing van de oneindige God om ons als mensen te maken. Hij wil dus elke keer dat Hij naar de aarde kijk iets van zichzelf terugzien. Het was Gods besluit om iemand te maken waarin Hij iets van zichzelf telkens weer terug kan zien.
Wat een bijzonder weten dat de oneindige God jou gewild heeft!

Hoe vertel je dat

Steeds opnieuw komen de vragen; Hoe was het in Myanmar? Verteld eens wat hebben jullie meegemaakt. Met die vragen werden we bestookt bij Christformation door de studenten, zij moeten binnenkort  zelf op missiereis gaan, bij de bestuursvergaderingen van de VPE, telefoon gesprekken met de familie uit Zuid Afrika. Ja en ook in de gemeente, we hebben foto’s laten zien. Maar hoe vertel je het nu? Het blijkt dan ineens niet zo makkelijke te zijn. Ja, we hebben wel veel kleine gemeenten bezocht. We hebben veel met mensen en voor mensen gebeden. We hebben uren lang onderwijs gegeven. Dat kan ik allemaal wel delen.  Echter de ontroering,  terwijl  we in een huisje van bamboe zaten, en ineens mijn ogen vol tranen schieten. Ik kan zelfs niet eens aan Magda bij mij uitleggen wat er dan in mij gebeurt. Het enige wat ik kan zeggen is de Heilige Geest iets heel diep in mijn hart raakt. En Ik voel de bewogenheid van Jezus voor deze mensen. Wat hebben ze veel ontbeerd in de jaren van dictatorschap en van militaire bewind. Terug in Nederland zie ik alleen het belang om Jezus in het middelpunt van alles te plaatsen. Jezus houdt zó veel van ons.  Hij heeft de weg van het kruis gegaan om ons voor de Vader vrij te kopen. Hoe bewijs ik mijn dankbaarheid,  hoe vertel ik dat!

Filmpje Hoe we het kunnen vertellen klik hier