Laatste dag in Myanmar

LAATSTE DAG MYANMAR
Gister de laatste trainingen gegeven, het was een goede dag, soms hadden we wel moeite ermee of alles, wat we wilde communiceren, ook overkwam. We hebben met heel veel mensen gebeden, soms zag je tranen of duidelijke manifestaties. Andere keren waren de mensen heel stoïcijns, die het gebed onderging, later als zij mogen getuigen komen de verhalen los. Zo waren we in een klein kerkje op zondag de eerste vrouw voor wie we baden onderging het gebed zonder een kik te geven. Met een strakke gezicht ging zij weer zitten. Daarna baden we met anderen en begon er emotie los te komen, een vrouw ging vallen onder de kracht van de Heilige Geest. We vroegen mensen om te getuigen toen begon de verhalen. De vrouw voor wie we het allereerst gebeden hebben was in de gloria. Zo dankbaar zo blij sprak ze over de kracht van God die over haar kwam en dat zij opgelucht en blij voelde en dat ze een aanraking had en genezen was. We hadden heel veel profetische woorden voor mensen. Vincent heeft een aantal keer gesproken over het Vaderhart van God. Magda heeft vaak gedeeld over het geloof en het beeld van een trechter gebruikt om uit te leggen hoe barrières in ons leven Gods werk kan verhinderen. De team van Willem Plaizier hebben heel veel bevrijdingen gezien. In totaal hebben we 21 kerken bezocht als team. We trokken soms op in teams van drie personen en dan weer in teams van 4 personen. Iedereen moest zich voorbereiden om wat te delen, of een schriftwoord of een profetie. Soms gaf de Heilige Geest visioenen bijna iedereen in de groep getuigde van visioenen. Coen trok met ballonen of een waterpistool de aandacht en brak de ijs bij mensen om dan keihard het evangelie te brengen. Anneke en Heather baden vaak heel lang met mensen en er gebeurde altijd wat. Het was heel mooi om te zien Rianne met al die oude mensen meedeed. Soms had ze een woord zelfs gewoon een knuffel en mensen werden aangeraakt en vielen onder de kracht van de Heilige Geest. Telkens was ik ontroerd door de dankbaarheid wanneer we afscheid moesten nemen. Vandaag als laatste de stad in even toerist uithangen, en tempels kijken en kadotjes kopen. Heerlijk neuzen in winkels stalletjes, maar de warmte maakt je zo moe, dan maar toch de Mall in duiken daar staat de airco aan!

20130301-071855.jpg

20130301-071933.jpg

20130301-072028.jpg

20130301-072151.jpg

20130301-072231.jpg

Eend bij veertig graden

Ze zaten allemaal op de vloer. Er stonden zelfs twee gitaren . Zij zongen liederen waarmee ik ben opgegroeid in Zuid Afrika. Dezelfde melodieën alleen de woorden zijn anders, liederen toen ik als kind de wonderlijke verhalen van Jezus voor het eerst hoorden. Alleen de klanken waren voor me helemaal vreemd. Voor de grootste gedeelte zijn het mensen van Karen stam. Een groep mensen uit het noorden van Myanmar. Daar kwamen in het begin van de vorige eeuw heel veel zendelingen. Helaas is er de laatste jaren veel onderdrukking gekomen en zijn er veel mensen gevlucht uit dat gebied. Nu is het er onrustig. Vincent spreekt over het vaderhart van God. Onze vertaler heeft het moeilijk om het Engels te vertalen. De pastor helpt om een ander vertaler te vinden die beter Engels machtig is. Dan komt de lunch, we werden grote borden rijst voor gezet. Een groot stuk gevogelte ligt erop. Eend, ik neem de hete pittige hoop rode gebakken pepers en strooi het dik er overheen. Zo kan geen virus of bacterie het overleven. Onze gastvrouw zet ons nog een schaaltje met iets wat lijkt op pindakaas voor. Mango zei ze; ik gelijk maar proeven, heerlijk zo heet heb ik mango chutney nog nooit gegeten. Heerlijk we zweten peentjes, Magda kijkt nog steeds wantrouwig naar de eend op haar bord. Probeer het maar zeg ik. Het is toch wel heel erg lekker is haar antwoord.
Na de maaltijd gaan we buiten naast het huis verder. De gemeenteleden zitten op matjes onder de hut op palen gebouwd en wij zitten voor ze op stoelen in de schaduw van een stuk zeil dat aan de bamboe zijwand van het huis is bevestigd. Sommige voorbijgangers komen kijken en blijven terwijl ik aan het spreken ben. Ik sprak over de vrouw die 18 jaar ziek was en het kleed van Jezus aanraakte. We bidden voor iedereen die graag een aanraking wil hebben na de tijd. Sommige komen naar voren voor gebed. Een man die verlamd is aan zijn rechterhand werd na de preek onder gebed genezen. Hij kon zijn arm opheffen en er kwam kracht terug in zijn hand. Zo keerden wij heel blij terug en de weg bleek nu veel korter leek te zijn. Deze taxi nam een veel kortere weg terug van ons bezoek aan het kleine kerkje in Mango Village. Herinneringen die je altijd bij zullen blijven – de gezichten van de mensen, de kindertjes, de man die ineens wel zijn hand boven zijn hoofd strekte en niet te vergeten een heerlijke eend!

20130227-082245.jpg

20130227-082325.jpg

20130227-082347.jpg

20130227-082406.jpg

20130227-082431.jpg

Engelen

Veelvuldig zijn de verhalen rondom de kerst over de engelen. We zien vaak in oude kerken of op kerstkaarten beelden van engelen. Dit zijn dan van de mollige babyfiguurtjes met krulhaar en rode wangen. Het lijk heel schattig en onschuldig. De Bijbel schets ons echter een heel ander beeld van de engelen.  Vele malen verschijnen engelen als volwassen mannen maar ook als strijdende soldaten. Zo worden er ook verschillende soorten genoemd. We lezen over  Cherubs, Serafs en Aartsengelen. De brief aan de Hebreeën, de Messias gelovende Joden, spreekt over de engelen als dienende geesten  om de gelovigen bij te staan. We lezen van engelen die in koor als een hemelse leger door de luchtruin trokken bij het geboorte van onze Here. We lezen over de engelen die als boodschappers aan Josef verscheen om het kindje naar Egypte te brengen. We lezen over engelen die kwamen om Jezus, Petrus, Johannes, Paulus en andere discipelen bij te staan. De betekenis van het woord engel in Grieks en Hebreeuws is boodschapper. We vinden een vergelijking van het werk en de positie van de engelen ten opzichte van Jezus Gods Zoon. Dan komt er een wezenlijke verschil naar voren. Jezus is geboren en ieder die in Jezus geloof krijgt een plaats om later ook over de engelen recht te spreken.

Herbouw van de Muren

We lezen in Nehemia het verslag van een man wiens hart gericht was om Gods wil te doen. Nehemia was een van de bannelingen vanuit het koninkrijk van Juda dat een hoge positie kreeg in de hof van de koning Artaxerxes in Babylon. Hij was de wijnproever van de koning. Dat was nou niet het allerbeste baantje want je wist nooit van te voren of dat ene slokje je laatste zou zijn, maar het was wel een verantwoordelijke taak. Nehemia verkeerde dus onder de vertrouwelingen aan de hof van de koning. Toen hij hoorde over de muren van Jeruzalem en dat de situatie in de stad slecht was liet het hem niet los. Hij zag er zo ongelukkig eruit, dat zelfs de koning het  bemerkte. Zo een droevige gezicht aan de hof van de koning had hem de doodstraf kunnen opleveren. Nehemia was bereid om zijn hoge positie op te geven om weg te gaan en de muren van Jeruzalem te gaan herbouwen. Een reis van meer dan 1500 kilometer met gevaren en ontberingen om een visie tot stand te laten komen. Muren van een stad spreekt van heel veel dingen. Een stad zonder muren ligt open en bloot voor rovers om zo naar binnen te komen. Een stad zonder muren kan zich niet verdedigen. Er is geen veiligheid. De poorten van een stad spreekt over de bescherming en bestuur. De oudsten en rechters zaten in de poorten. Een stad zonder poorten had geen bestuur en geen gezag. Daarom nam Nehemia het op om zijn baan bij te koning op te geven om de stad van God te gaan herbouwen. De muren en de poorten te herstellen. Het vraagt durft en opgeven van eigen gemak  rijkdom en belangen ter wille van de stad van God. Nehemia begreep wat het betekend om eerst het Koninkrijk van God te zoeken en al het andere kwam op de tweede plaats.

Vreugde in de Here 2

Vreugde,  blijdschap woorden die in de dienst aan God in het oude Testament vele malen centraal staan (zie vorige week). De dienstwerk aan de Here God moest gepaard gaan met vreugde, blijdschap. Vele woorden in onze gewone taal kregen in de Bijbel zo een geladen betekenis. Het lijkt wel of traditie en liturgie er een laagje vernis over gelegd heeft. Paulus schrijft aan de kerk in Filipenzen: “Verblijdt u in de Here te allen tijde! Wederom zal ik zeggen: Verblijdt u!”Fil 4:4  Het is opvallend hoe de vertalingen erover struikelen. Blijdschap betekend vrolijk uitbundig maar vreugde is wat ingetogener en meer innerlijk. Vanuit het Oude Testament komt de oproep juist om de Here met uitbundige blijdschap te dienen. David begreep het heel goed. Toen David het ark van het verbond naar Jeruzalem bracht danste hij de hele weg uitbundig voor de processie uit. Hij wilde zichzelf vernederen en zijn God grootmaken. De ontdekking van de genade en de liefde van God kan niet beheerst worden. Het is als een doorbrekende dijk die overal zijn sporen nalaten. Petrus noemt het een uitbundige blijdschap die je niet in woorden kan omvatten. 1Petr.1:8
De vreugde in de Here is een veilige plaats. Er zijn twee manieren om in die veilige plaats te komen. Allebei heeft te maken met een bewuste keuze om naar God te gaan. De ene is om God hardop te loven en te prijzen ondanks je omstandigheden. Dat heeft Paulus en Silas gedaan in de gevangenis met opengereten ruggen en de voeten in blokken. De ander is om je innerlijke aan te spreken en bewust Gods tegenwoordigheid op te zoeken. David spreekt zijn ziel aan: “Wat buigt gij u neder, o mijn ziel, en zijt gij onrustig in mij? Hoop op God, want ik zal Hem nog loven, mijn Verlosser en mijn God!”Ps 42:5
Niet toelaten dat de omstandigheden je vreugde en blijdschap bepalen. Maar midden in je omstandigheden ingaan in de veilige plaats van Gods nabijheid. De vreugde in de Here is je toevlucht – de veilige plaats. Neh 8:10 En dan ontdek je samen met David en velen die de Here volgen. In uw nabijheid is volheid van vreugd. Of zoals in het Engels zo mooi uitgedrukt: “In your presence is fullness of joy.” Ps 16:11

Vreugde

Bij het lezen en mediteren in het boek Deuteronomium was ik verbaasd en verrast over de diepe betekenissen en lessen uit deze geweldige onderwijzen van Mozes. Er is niemand in de het oude Testament die zo intiem in een vriendschapsrelatie met God heeft omgegaan.  Mozes heeft de heerlijkheid van God op verschillende momenten ervaren. De ervaringen leiden tot een diepe verlangen naar meer en meer van de heerlijkheid van God de Vader. Hij kreeg te zien wat geen ander levende mens ooit heeft gezien. God toonde aan Mozes zijn eigen modelverzameling!  Mozes zag het model van de Tabernakel, met alle instrumenten. Het moest de vorm aannemen van een kruis. Telkens moest het bloed van de offers op specifieke plaatsen gesmeerd en gestort worden. Allemaal beelden die vooruitwijzen naar het kruis van Golgotha.

Heerlijk om dat te ontdekken in het Oude Testament. Wat mij echter raakte was dat elke keer bij de offers en dienst aan God een vereiste was dat Hij met vreugde gediend moest worden. Je moet je verheugen voor de aangezicht van de HERE uw God. Zeven maal in Deuteronomium wordt de uitdrukking herhaald “Gij zult u verheugen voor de aangezicht van de HERE uw God”. Het Hebreeuwse woord wat wij vertalen met verheugen staat vertaald in de Lutherse vertaling met “feestvieren” . Uitbundig van vreugde bewegen voor de aangezicht van God en geld voor alle gevallen: Wanneer men verschijnt om gaven te geven uit dankbaarheid. Wanneer men komt om schuld te belijden en een schuldoffer te brengen. Wanneer men komt om de drie grote feesten te vieren. Wanneer Gods volk komt om in Zijn tegenwoordigheid te verschijnen was de opdracht: Vreugde, blijdschap, feest en dansen voor Zijn aangezicht.

Ik heb het nooit zo begrepen. Vanuit mijn achtergrond moest men zich stil houden voor God. David werd een man naar Gods hart genoemd. Ik geloof dat hij die opdracht vanuit de laatste woorden van Mozes ter harten heeft genomen, en het ook uitbundig in praktijk heeft gebracht.

Mijmerend en mediterend was de vraag in mijn hart. Hoe Vader? Hoe wild U dat wij het grootste offer ooit gebracht zal vieren voor uw aangezicht?

God van Trouw

Mozes zingt een lied aan het eind van zijn leven. Hij heeft zijn taak volbracht en heeft het leiderschap van het volk overgedragen aan Jozua. Vaak kijkt men ook terug op zulke momenten, dat doet Mozes ook hier. Hij heeft een indrukwekkende toespraak gehouden, hij heeft het keer op keer benadrukt hoe God in het verleden voor het volk gezorgd heeft, en nu staan zij op een belangrijke moment om het beloofde land in te nemen. Het land dat God onder ede aan Abraham gezworen heeft aan zijn nageslacht te zullen geven. Dan zingt Mozes een lied en de belangrijkste woorden borrelen naar boven: “Want ik zal de naam des HEREN uitroepen. Geeft grootheid aan onze God,  de Rots, wiens werk volkomen is, omdat al zijn wegen recht zijn. Een God van trouw, zonder onrecht, rechtvaardig en waarachtig is Hij.” Deut 32:3,4 Wat een geweldige getuigenis. Voor Mozes  staat het vast: “God is trouw.”Dezelfde beloften van trouw gelden ook voor ons vandaag: “Hij zal u ook bevestigen ten einde toe, zodat u onberispelijk zult zijn op de dag van onze Here Jezus Christus. God is getrouw, door wie u bent geroepen tot gemeenschap met zijn Zoon Jezus Christus, onze Here.” 1Co 1:9 en “U hebt geen bovenmenselijke verzoeking te doorstaan. En God is getrouw, die niet zal gedogen, dat u boven vermogen verzocht wordt, want Hij zal met de verzoeking ook voor de uitkomst zorgen, zodat u ertegen bestand bent.” 1Co 10:13
Daarom mogen we het ook zingen en elkaar bemoedigen dat Hij niet verandert  Hij blijft getrouw.

Geloof 4

Blijven geloven , als je het niet meer zien zitten. Paulus heeft heel veel meegemaakt en werd telkens weer geconfronteerd met enorme uitdagingen. Uitdagingen die hij in geloof tegemoet trad. Een definitie van geloof vinden we in Hebreeën 11:1. “Geloof nu is de zekerheid van de dingen die we hopen het bewijs van de dingen die we (nog) niet zien.” Zo werden de discipelen ook uitgedaagd om nu juist meer te geloven. Jezus was veertig dagen in hun midden en heeft met hen gesproken over alles wat het koninkrijk God aangaat. Daarna werd hij voor hun ogen opgenomen in de hemel op een wolk. Zijn belofte was om te blijven wachten in Jeruzalem op kracht uit de hoogte. Of in moderne Nederlands. Zij moesten wachten op hemelse kracht. Die hemelse kracht zal uit de blote hemel op ze komen. Kracht is niet zichtbaar, je kan wel de uitwerking van kracht zien, het is meetbaar maar je kan het niet zien. Zo werden de volgelingen van Jezus uitgedaagd om te gaan geloven in bovennatuurlijke kracht. Hemelse kracht die hun zou dragen en sterken. Deze kracht was de belofte van de Vader die de Kerk van Jezus op aarde zou bouwen. Er was geen zekerheid van deze kracht. Vanaf de hemelvaart van Jezus waren zij gericht in geloof op de kracht van God die komen zou. Deze kracht heeft hun, geconfronteerd met de aller-moeilijkste situaties, staande gehouden. Deze zelfde kracht is er ook voor ons. Ook wij moeten geloven wanneer we het niet zien – of niet meer zien zitten. Geloof is de zekerheid dat God de Vader zal voorzien waar wij krachteloos zijn.

Geloof 3

Geloof kan een enorme kracht zijn. Geloof heeft een geweldige invloed zijn atmosfeer en omgeving. Mensen met een groot geloof steken anderen aan en kunnen met elkaar grote dingen voor God doen. We lezen over deze geloofshelden in de bijbel. Mannen en vrouwen die door hun geloof koninkrijken bedwongen hebben. Ze hebben het recht gehandhaafd en verkregen wat God had beloofd. Ze hebben leeuwenmuilen gesloten en laaiend vuur gedoofd en ze zijn ontsnapt aan  het zwaard. Ze groeiden uit boven hun zwakheid; ze werden sterk in de geloofsstrijd en dwongen vijandelijke legers tot de terugtocht. Vrouwen kregen hun geliefden uit de dood terug. Dit alles door hun geloof.( Heb.11:33,34,35)  Geweldig! Maar er is ook een kracht die dit geweldige kracht van het geloof kan ondermijnen. Dat is vrees. Vrees komt niet van God. Het is de wereld binnengekomen na de zondeval.  Jezus bemoedigd Jairis met de woorden, “Vrees niet geloof alleen.”Mar 6:36  We komen vele verhalen in de bijbel tegen van geloofsdurf. Maar ook voorschriften in de Bijbel om mensen die vrezen niet mee te laten doen in de strijd. Deze verhalen vinden we al in het begin wanneer God een volk voor hemzelf verzameld.  We vinden het ook terug in het verhaal van Gideon. Hij moest de mannen die vreesde naar huis sturen. Zij mochten niet optrekken in de strijd. Twijfelaars en vreesachtige worden in de schrift op geroepen om te geloven. Want God is een beloner van wie met volle overgave Hem zoeken. Telkens wanneer God iemand roept of ontmoet komen de  bemoedigende woorden. “Vrees niet Ik ben met je”!

Vijf Jaar De Weg

We zien uit naar geweldige fijne dagen komend weekeind met elkaar!

Vijf jaar later! Wat een geweldig voorrecht en een wonder. Op het moment dat we biddend vastend bezig waren te zoeken naar een gebouw in Amstelveen, sprak de Here heel duidelijk tot me: “Maak een optrekkende Beweging” Toen kwamen we in contact met het Karwei.

God blijft getrouw. Vijf jaar bestaan en nu de grote uitdaging om in geloof Gods plan ten uitvoer te brengen. Ik ben gaan onderzoeken waar het getal vijf in de Bijbel voor staat. Het getal vijf komt in de Bijbel maar liefs 381 keer voor. Er zijn wel verschillen tussen de vertalingen zo komt het in de NBG meer malen voor dan de Herziende Statenvertaling. Vijf is het getal van de “Genade”. Het getal komt veelvuldig voor bij het bouw van de tabernakel, in veelvouden van vijf . Het brandofferaltaar voor de vergeving van zonden was vijf bij vijf, de heiligdom werd gescheiden door een gordijn aan vijf pilaren. De bedekking van de tabernakel aan de binnenkant bestond uit vijf tentkleden bevestigt aan vijf anderen. De tabernakel spreekt van Gods tegenwoordigheid en genade.
Zo heeft God de mens ook geschapen met vijf vingers en vijf tenen. Een teken van de eigen verantwoordelijkheid voor de daden. Ieder is verantwoordelijk voor wat hij of zij heeft gedaan. Zo werden ook de offers met de hand gebracht om weer goed te maken wat fout is gegaan. We lezen dat de oudsten van elke stam; vijf rammen vijf bokken en vijf eenjarige lammeren als vredesoffers brachten. Vijf wijze en vijf dwaze maagden, vijf woorden om te begrijpen 1Kor14:19

De verantwoordelijkheid van de mens stopt nooit, zo werden het volk geconfronteerd met de vijand in het beloofde land. Vijf koningen die zich verenigden tegen Israël. Jozua leidde de strijd en aan het eind moest elke soldaat zijn voeten zetten op de nekken van de vijf koningen als teken van de overwinning. Omdat het volk niet zijn erfenis in bezit nam en in geloof stond, kwamen de vijf steden aan de kust in de handen van de Filistijnen. Hiertegen werd eeuwen lang gevochten.

God heeft echter een belofte gegeven indien we in geloof handelen en verantwoordelijkheid durven te nemen: “Vijf van u zullen honderd achtervolgen, en honderd van u zullen tienduizend achtervolgen, en uw vijanden zullen voor uw aangezicht door het zwaard vallen.” Lev. 26:8

Vijf broden gegeven in de handen van Jezus waren genoeg om vijfduizend te voeden.
Als we dat laatste op ons laten inwerken hebben we een taak en verantwoordelijkheid naar de toekomst maar ook geweldige beloften om gaven en talenten broden en vissen vermenigvuldigd te zien worden en geloofsoverwinningen te behalen.
Ebenhaezer: Tot hiertoe heeft God ons geholpen, Hij zal ook in de toekomst ons verder geleiden.