Er komt altijd een einde aan alle dingen. Zo schrijft ook de prediker. Alleen bij de Vader in Zijn huis zal daar nooit een einde komen. Dan zullen tijd en eeuwigheid samen vallen, maar tot die tijd leven we met eindes. Tijdperken die voorbij gaan. Voor alles echter wat er voorbijgaat is er altijd een nieuw begin. Het is waar in het gewone leven maar het is vooral waar in het geestelijke leven. Het is niet altijd even makkelijk om de zin van alle gebeurtenissen te achterhalen. Het is alleen God die het einde weet van het begin Pred. 3:11. Wanneer we terugkijken naar het afgelopen jaar dan waar er hele verdrietige momenten maar ook hele mooie momenten van geboorten. Huwelijke die voltrokken waren en hele bijzondere gebedsverhoringen. Daar kunnen wij naar kijken en met heel ons hart de Here voor danken. Hij is en blijft de eeuwige die trouw is en blijft tot in alle eeuwigheden.
“Jesus is gisteren, vandaag hetzelfde tot in eeuwigheid.”
Hoe vertel je dat
Steeds opnieuw komen de vragen; Hoe was het in Myanmar? Verteld eens wat hebben jullie meegemaakt. Met die vragen werden we bestookt bij Christformation door de studenten, zij moeten binnenkort zelf op missiereis gaan, bij de bestuursvergaderingen van de VPE, telefoon gesprekken met de familie uit Zuid Afrika. Ja en ook in de gemeente, we hebben foto’s laten zien. Maar hoe vertel je het nu? Het blijkt dan ineens niet zo makkelijke te zijn. Ja, we hebben wel veel kleine gemeenten bezocht. We hebben veel met mensen en voor mensen gebeden. We hebben uren lang onderwijs gegeven. Dat kan ik allemaal wel delen. Echter de ontroering, terwijl we in een huisje van bamboe zaten, en ineens mijn ogen vol tranen schieten. Ik kan zelfs niet eens aan Magda bij mij uitleggen wat er dan in mij gebeurt. Het enige wat ik kan zeggen is de Heilige Geest iets heel diep in mijn hart raakt. En Ik voel de bewogenheid van Jezus voor deze mensen. Wat hebben ze veel ontbeerd in de jaren van dictatorschap en van militaire bewind. Terug in Nederland zie ik alleen het belang om Jezus in het middelpunt van alles te plaatsen. Jezus houdt zó veel van ons. Hij heeft de weg van het kruis gegaan om ons voor de Vader vrij te kopen. Hoe bewijs ik mijn dankbaarheid, hoe vertel ik dat!
Filmpje Hoe we het kunnen vertellen klik hier
God van Trouw
Mozes zingt een lied aan het eind van zijn leven. Hij heeft zijn taak volbracht en heeft het leiderschap van het volk overgedragen aan Jozua. Vaak kijkt men ook terug op zulke momenten, dat doet Mozes ook hier. Hij heeft een indrukwekkende toespraak gehouden, hij heeft het keer op keer benadrukt hoe God in het verleden voor het volk gezorgd heeft, en nu staan zij op een belangrijke moment om het beloofde land in te nemen. Het land dat God onder ede aan Abraham gezworen heeft aan zijn nageslacht te zullen geven. Dan zingt Mozes een lied en de belangrijkste woorden borrelen naar boven: “Want ik zal de naam des HEREN uitroepen. Geeft grootheid aan onze God, de Rots, wiens werk volkomen is, omdat al zijn wegen recht zijn. Een God van trouw, zonder onrecht, rechtvaardig en waarachtig is Hij.” Deut 32:3,4 Wat een geweldige getuigenis. Voor Mozes staat het vast: “God is trouw.”Dezelfde beloften van trouw gelden ook voor ons vandaag: “Hij zal u ook bevestigen ten einde toe, zodat u onberispelijk zult zijn op de dag van onze Here Jezus Christus. God is getrouw, door wie u bent geroepen tot gemeenschap met zijn Zoon Jezus Christus, onze Here.” 1Co 1:9 en “U hebt geen bovenmenselijke verzoeking te doorstaan. En God is getrouw, die niet zal gedogen, dat u boven vermogen verzocht wordt, want Hij zal met de verzoeking ook voor de uitkomst zorgen, zodat u ertegen bestand bent.” 1Co 10:13
Daarom mogen we het ook zingen en elkaar bemoedigen dat Hij niet verandert Hij blijft getrouw.
Geloof 3
Geloof kan een enorme kracht zijn. Geloof heeft een geweldige invloed zijn atmosfeer en omgeving. Mensen met een groot geloof steken anderen aan en kunnen met elkaar grote dingen voor God doen. We lezen over deze geloofshelden in de bijbel. Mannen en vrouwen die door hun geloof koninkrijken bedwongen hebben. Ze hebben het recht gehandhaafd en verkregen wat God had beloofd. Ze hebben leeuwenmuilen gesloten en laaiend vuur gedoofd en ze zijn ontsnapt aan het zwaard. Ze groeiden uit boven hun zwakheid; ze werden sterk in de geloofsstrijd en dwongen vijandelijke legers tot de terugtocht. Vrouwen kregen hun geliefden uit de dood terug. Dit alles door hun geloof.( Heb.11:33,34,35) Geweldig! Maar er is ook een kracht die dit geweldige kracht van het geloof kan ondermijnen. Dat is vrees. Vrees komt niet van God. Het is de wereld binnengekomen na de zondeval. Jezus bemoedigd Jairis met de woorden, “Vrees niet geloof alleen.”Mar 6:36 We komen vele verhalen in de bijbel tegen van geloofsdurf. Maar ook voorschriften in de Bijbel om mensen die vrezen niet mee te laten doen in de strijd. Deze verhalen vinden we al in het begin wanneer God een volk voor hemzelf verzameld. We vinden het ook terug in het verhaal van Gideon. Hij moest de mannen die vreesde naar huis sturen. Zij mochten niet optrekken in de strijd. Twijfelaars en vreesachtige worden in de schrift op geroepen om te geloven. Want God is een beloner van wie met volle overgave Hem zoeken. Telkens wanneer God iemand roept of ontmoet komen de bemoedigende woorden. “Vrees niet Ik ben met je”!
Geloof
Terugkijkend naar Pasen springt er maar een ding eruit. Geloof! We lazen van Johannes dat hij de windselen zag, ook Petrus en Maria zagen het. Johannes geloofde echter. Hij geloofde dat Jezus was opgestaan uit de dood. In het Markus Evangelie lezen we dat Jezus aan de elf apostelen verscheen “en Hij verweet hen hun ongeloof en hardheid van hart.” Het evangelie, dat is het goede Nieuws van God vraagt altijd geloof. Twijfel heeft geen waarde in het koninkrijk van God. Petrus spreekt over geloof dat veel kostbaarder is dan goud. Voor de gemeente van Christus is een keuze, we kiezen ervoor om in geloof te staan, vanuit geloof te leven, en diegenen die niet of nog niet geloven te helpen om beter te kunnen geloven. Geloof vraagt altijd een offer van ons hart. Jezus sprak ook over de hardheid van het hart. Hardheid van hart verhinder ook het werk van de Heilige Geest. Daarom bij twijfel meebidden met de vader die riep. Ik geloof Here maar kom mijn ongeloof te hulp.
Hoe kunnen we geloof bouwen? Door ons te richten op het woord van God. Ga eens voor jezelf opnieuw de verhalen van Jezus lezen. Neem het woord serieus, peins of neem tijd om er over na te denken. Dan bemerkt je vanzelf dat het geloof gaat groeien. Want geloof komt door het Woord van God.
Vreemdelingschap 3
Afscheid nemen van vreemdelingschap
De laatste fase van mijn reis is aangebroken. De laatste afspraken en zo vaak mogelijk even tijd nemen om een kopje koffie te gaan drinken met mijn moeder. Dit blijft altijd de moeilijkste gedeelte van enige reis. Er komt altijd weer dat moment van weggaan . Niet weten wanneer je elkaar weer gaat zien. Het leven is een reeks van momenten van afscheid nemen. Nieuwe dingen worden met de tijd oude dingen, en dan komt het moment afscheid nemen van oude dingen. Niemand van ons is ons leven zeker. Niemand van ons weet wat echt in de toekomst voor ons is weggelegd. Onze leven en toekomst ligt in de handen van God onze hemelse Vader, Hij biedt zekerheid dat over de dood zich uitstrekt. Er is een leven na de dood, een leven in heerlijkheid waarin wij de Vader en Zijn Zoon Jezus mogen ontmoeten van aangezicht tot aangezicht. Dat moment dat we elkaar in de ogen mogen kijken. Wat een dag zal dat zijn. Daar verlang ik naar met heel mijn hart
Voor het leven hier blijft het de uitdaging om te leven met de rechte prioriteiten. Want alles wat nu nieuw en dringend kunnen zijn is ook aan tijd onderhevig, en komt er weer het moment van afscheid nemen.
In de dagen voor zijn kruisiging heeft Jezus zijn discipelen voorbereid op zijn afscheid: “Jullie moeten je niet zo laten verontrusten. Jullie geloven in God; geloof zo ook in Mij! In het huis van mijn Vader zijn vele woningen want Ik ga heen om voor je plaats te bereiden” Joh 14:1,2. Zij waren verdrietig met het oog op het onbekende van zijn vertrek. Afscheid nemen blijft moeilijk. Het word deel van je leven. De laatste momenten met mijn moeder samen, in het tehuis waar ze nu zit. Werd ik geconfronteerd met de vraag. Hoeveel keer moest zij in haar leven afscheid nemen. Afscheid nemen van haar jeugdvriendje, mijn vader na meer dan zestig jaar samen. Afscheid nemen van zo veel vrienden en kennissen door de jaren heen. Telkens weer nemen we afscheid. niet zeker wetende of we elkaar hier ooit weer hier mogen zien. Wel echter afscheid nemen in de zekerheid en de wetenschap dat we elkaar weer zullen ontmoeten, herkennen en zien in het Vaderhuis als deel van Zijn gezin. Geen vreemdeling meer! Want het is volbracht door Jezus aan het kruis! “Zo bent u dus geen vreemdelingen of gasten meer, maar burgers, net als de heiligen, en huisgenoten van God.’ Ef.2:19
De Gemeente 3
Wie het boek Openbaringen leest, valt van de ene verbazing in de ander. We worden geconfronteerd met een aanbidding zo intens, alles God looft die op de troon zit en het Lam. Het is een aangrijpende gezicht of visioen dat Johannes meemaakt. Lofliederen en aanbidding wisselen zich af met beelden van God overwinning in de toekomst. Dan komt er dat geweldige moment in de toekomst een loflied over de Koningschap van onze God en de bruiloft van het Lam. De bruid heeft haar gereed gemaakt haar jurk is voltooi, prachtige lichtgevende linnen, het straalt aan alle kanten, het weerspiegeld de heerlijkheid van de Vader en van de Zoon. De heerlijkheid van de hemel en van de schepping zoals het was voordat dood en ziekte, zonde en verval de wereld binnenkwam. Een heerlijkheid zo luisterrijk en geweldig dat Johannes moeite heeft woorden te vinden om het te omschrijven. Zo overweldigend is het dat Johannes wilt neervallen in aanbidding voor de verteller. De bruidsjurk is versierd met de werken en de resultaat van de gemeente, de kerk op aarde. Johannes is er helemaal overweldigd door. Als we dat gewaad herkennen als resultaat van alles wat we doen in de gemeente. Dan gaat het ons verstand en begrip te boven. Zo spreekt Paulus ook over ons bestemming als individuen maar ook als gemeente – bestemd om goede daden te doen die God van te voren bereid heeft. De daden als versiering van het bruid van het Lam.
Wat een geweldige beeld! De vijand van God en de aanklager probeert ons constant te vernederen en terug te houden en kleinerend te spreken over elkaar en over de kerk in het algemeen. Johannes zag het resultaat van gemeente zijn en werd met ontzag vervuld.
De Gemeente
God heeft een hele duidelijke plan en strategie voor de gemeente. Zoals David de tempelbouw voor zijn zoon heeft voorbereid zo heeft God de Vader in Christus Jezus ook de voorbereidingen getroffen voor de bouw van de gemeente een geestelijk huis. De Efeze brief noemt de gemeente een bouwwerk van God in de Geest, en noemt de gaven die God gegeven heeft aan de gemeente. “Hij heeft zowel apostelen als profeten gegeven, zowel evangelisten als herders en leraars, om de heiligen toe te rusten tot dienstwerk, de opbouw van het lichaam van Christus”. Ef.4:11,12. Het gaat in de gemeente om de gelovigen de heiligen die toergerust moet worden om de gemeente de bouwen. Gemeente opbouw heeft ook iets bovennatuurlijk. Zodra we denken dat doe ik maar eens dan valt dat enorm tegen. We hebben de bovennatuurlijke kracht en leiding van de Heilige Geest nodig om te ontdekken hoe iedereen in de gemeente gevoegd moet worden. Wat er dan bovenop nog bijkomt is dat God de Gemeente wilt gebruiken om indruk te maken op de wereld. Niet alleen de wereld maar ook de geestelijke machten in de hemelse gewesten. “Opdat thans door middel van de gemeente aan de overheden en de machten in de hemelse gewesten de veelkleurige wijsheid Gods bekend zou worden”Ef 3:10 De gemeente ligt heel na aan Gods hart. Daarom moeten we bidden om wijsheid en openbaring om Gods plannen te kunnen begrijpen. Wanneer we naar oude testament kijken zie we dat Salomo de tempel gebouwd heeft zonder dat daar het geluid van een hamer was. Alle stenen werden voorbereid en op afstand gereedgemaakt om in te passen in de bouwwerk. 1 Kon 6:7. Dit gebouw was zo totaal anders dan enige dat daarvoor of daarna gebouwd werd. Zo is ook de gemeente een bouwwerk van God. Als mensen denken we soms dat we het beter weet dan de opdrachtgever. Hiervoor worden we ook gewaarschuwd in de schrift. Indien de Here het huis niet bouwt tevergeefs werken de arbeiders.
Geestelijke Erfenis 4
Heel veel mensen leven in onkunde over geestelijke principes. God heeft een orde geschapen in de schepping, door onze westerse samenleving zijn we de beginselen van Gods principes kwijtgeraakt. De heersende gedachte is dat feiten het leven bepaald. Dat is hoegenaamd niet waar, woorden bepalen voor de grootste mate het leven van mensen. De Bijbel leert ons dat de schepping door Woorden is ontstaan. Dat God sprak en dat door de woorden die Hij sprak is het zichtbare ontstaan uit het niet of (on) zichtbare. Het leven van de gelovige word dus niet beheerst door het zichtbare maar juist door – ‘de woorden van God’. Daarom is het zo belangrijk dat we van God moeten horen. Dat we Gods plannen voor onze leven moeten ontdekken. En in geloof stappen zetten om hierin te wandelen. Daarom is het Profetische Woord zo belangrijk. De afgelopen weken hebben we op de maandagavonden steeds mensen in onze midden gehad met profetische gaven. Zij spraken woorden van God over mensen en gaven Woorden van God door. Deze woorden spreken over Gods plannen en gedachten voor elke mens. Abraham de Vader van alle gelovigen heeft eerst de woorden van belofte van de Here God ontvangen, hij geloofde die woorden en het werd hem tot gerechtigheid gerekend. Daarna kreeg hij ook zichtbare tekenen om aan vast te houden. God sprak; ‘Ik zal je zegenen en een groot volk maken.’ Abraham trok in geloof weg en daarna gaf God het opdracht, ‘Abraham kijk naar de sterren en tel de sterren.’ Abraham kreeg het opdracht om niet naar de omstandigheden te kijken maar er bovenuit, naar de sterren. Als gemeente hebben we een woord voor dit jaar ontvangen. “Geen Woord dat van God komt zal krachteloos wezen”. Geloof het Woord, heft je hoofd omhoog, kijk naar de sterren. Als jong kind heb een klein Engelse gedichtje geleerd mij enorm aangesproken. “To low they seek, that seek below the stars.”
Deze is door vele jaren moeilijke tijden mij steeds bijgebleven.
Zie ook Woorden hebben kracht!