Er komt altijd een einde aan alle dingen. Zo schrijft ook de prediker. Alleen bij de Vader in Zijn huis zal daar nooit een einde komen. Dan zullen tijd en eeuwigheid samen vallen, maar tot die tijd leven we met eindes. Tijdperken die voorbij gaan. Voor alles echter wat er voorbijgaat is er altijd een nieuw begin. Het is waar in het gewone leven maar het is vooral waar in het geestelijke leven. Het is niet altijd even makkelijk om de zin van alle gebeurtenissen te achterhalen. Het is alleen God die het einde weet van het begin Pred. 3:11. Wanneer we terugkijken naar het afgelopen jaar dan waar er hele verdrietige momenten maar ook hele mooie momenten van geboorten. Huwelijke die voltrokken waren en hele bijzondere gebedsverhoringen. Daar kunnen wij naar kijken en met heel ons hart de Here voor danken. Hij is en blijft de eeuwige die trouw is en blijft tot in alle eeuwigheden.
“Jesus is gisteren, vandaag hetzelfde tot in eeuwigheid.”
Rode manen op Joodse Feestdagen
Rode manen op Joodse Feestdagen
De tekst die bj de uitstorting van de Heilige Geest op Pinksterdag centraal staat:
“En het zal zijn in de laatste dagen, zegt God, dat Ik zal uitstorten van mijn Geest op alle vlees; en uw zonen en uw dochters zullen profeteren, en uw jongelingen zullen gezichten zien, en uw ouderen zullen dromen dromen: ja, zelfs op mijn dienstknechten en mijn dienstmaagden zal Ik in die dagen van mijn Geest uitstorten en zij zullen profeteren. En Ik zal wonderen geven in de hemel boven en tekenen op de aarde beneden: bloed en vuur en rookwalm. De zon zal veranderen in duisternis en de maan in bloed, voordat de grote en doorluchtige dag des Heren komt. En het zal zijn, dat al wie de naam des Heren aanroept, behouden zal worden. Hand 2:17-20
En God zeide: Dat er lichten zijn aan het uitspansel des hemels om scheiding te maken tussen de dag en de nacht, en dat zij dienen tot aanwijzing zowel van vaste tijden als van dagen en jaren; (Genesis 1:14, NBG)
In dit vers komt het woord mo’adim voor het eerst voor in de Bijbel. Het wordt vertaald met vaste tijden (NBG), gezette tijden (SV), seizoenen/seasons (NBV, , KJV) of “om de feestdagen” aan te geven (GNB). God, die alles heeft geschapen (Kolossenzen 1:16), heeft de mens dus de zon, de maan en de sterren gegeven als een aanwijzing voor gezette tijden, voor dagen, maanden en jaren. En zoals dag en nacht elkaar afwisselen en zoals weken, maanden en jaren elkaar opvolgen, zo komen en gaan de door God op gezette tijden ingestelde Feesten (Leviticus 23).
In profetisch perspectief associëren rabbijnen zonsverduisteringen met gebeurtenissen in de wereld en maansverduisteringen met gebeurtenissen die het Joodse volk en – sinds 1948 – de staat Israël aangaan. Ik denk dat ze daarin gelijk hebben en dat God door zichtbare tekenen aan zon en maan onze aandacht vraagt voor iets dat Hij op het punt staat te gaan doen met Israël respectievelijk de heidenvolken.
Als een maansverduistering plaatsvindt bij volle maan – de schaduw van de aarde bedekt dan de maan –, dan krijgt de maan door het licht dat om de aarde heen komt een oranjerode kleur. Vandaar de term: bloedrode maan. In 2014 zijn twee totale maansverduisteringen te zien en in 2015 opnieuw twee bloedrode manen. Het is uitzonderlijk als in twee achtereenvolgende jaren tweemaal een bloedrode maan te zien is. Astronomen noemen dat een tetrad.
Wat deze tetrad nog meer bijzonder maakt is het feit dat elke bloedrode maan valt op een door God ingestelde Feestdag! Het betreft de eerste dag van het Pesachfeest (Exodus 12:1-18) respectievelijk de eerste dag van Sukkot ofwel het Loofhuttenfeest (Leviticus 23:33-34). Twee feesten die duidelijke voorboden zijn van wat komen gaat (Kolossenzen 2:16-17). Bij beide feesten kijkt Israël uit naar de komst van de Messias, het Lam van God, dat de zonde der wereld wegneemt.
Maansverduisteringen (bron: NASA website)
- 2014
15 april (14 Nisan 5774) – Pesach
8 oktober (15 Tisjri 5775) – Sukkot - 2015
4 april (14 Nisan 5775) – Pesach
28 september (15 Tisjri 5776) – Sukkot
Naast de vier bloedrode manen zijn er in 2015 tevens twee zonsverduisteringen te zien. Zonsverduisteringen treden overigens alleen op tijdens nieuwe maan. Deze twee zonsverduisteringen vallen ook op twee bijzondere dagen, te weten op de eerste dag van het religieus Nieuwjaar (Exodus 12:2) respectievelijk op de eerste dag van het burgerlijk Nieuwjaar, Rosj HaSjana (Hoofd van het jaar), ook wel Jom HaSjofar (Dag van de Sjofar ) of Jom HaDiem (Dag van het Oordeel) genoemd (Leviticus 23:24, Numeri 29:1). Bij de Joodse jaartelling begint het nieuwe jaar dus met de maand Tisjri, wat de zevende maand is volgens de Thora.
Zonsverduisteringen (bron: NASA website)
- 2015
20 maart (1 Nisan 5775) – Nieuwjaar
13 september (1 Tisjri 5776) – Rosj HaSjana
Wat opvalt is dat alle door God ingestelde feestdagen worden gevierd rond de volle maansdagen, dus in het midden van de maand, behalve het religieus en het burgerlijk Nieuwjaar, die beide aanvangen bij nieuwe maan. Op de Joodse kalender begint, zoals gezegd, iedere nieuwe maand met de verschijning van een nieuwe maan, dat wil zeggen dat de maan dan precies tussen de aarde en de zon staat en alleen de schaduwkant van de maan te zien is. De maan is dus feitelijk niet te zien. Het zogenoemde asgrauwe licht is zonlicht, dat door de aarde naar de maan wordt gezonden en vervolgens door de maan weer naar de aarde wordt teruggekaatst en hier zichtbaar wordt. Dit licht is het best waarneembaar zo’n drie à vier dagen vóór en na nieuwe maan. Om die reden werd in vroegere tijden door het Sanhedrin de nieuwe maand pas geheiligd als twee getuigen hadden verklaard dat zij de nieuwe maan hadden gezien. Hoewel men dus wel kan inschatten wanneer het moment van de nieuwe maan daar is, weet niemand precies de dag noch het uur.
‘Meteen na de verschrikkingen van die dagen zal de zon verduisterd worden en de maan geen licht meer geven, de sterren zullen uit de hemel vallen en de hemelse machten zullen wankelen. Dan zal aan de hemel het teken zichtbaar worden dat de komst van de Mensenzoon aankondigt, en alle stammen op aarde zullen zich van ontzetting op de borst slaan als ze de Mensenzoon zien komen op de wolken van de hemel, bekleed met macht en grote luister. Dan zal Hij Zijn engelen uitzenden, en onder luid Sjofargeschal zullen zij zijn uitverkorenen uit de vier windstreken bijeenbrengen, van het ene uiteinde van de hemelkoepel tot het andere. Leer van de vijgenboom (Israël) deze les: zo gauw zijn takken uitlopen en in blad schieten, weet je dat de zomer in aantocht is. Zo moeten jullie ook weten, wanneer je dat alles ziet, dat het einde nabij is. Ik verzeker jullie: deze generatie zal zeker nog niet verdwenen zijn wanneer al die dingen gebeuren. Hemel en aarde zullen verdwijnen, maar Mijn woorden zullen nooit verdwijnen. Niemand weet wanneer die dag en dat moment zullen aanbreken, ook de hemelse engelen en de Zoon niet, alleen de Vader weet het.’ (Mattheus 24:29-36)
Deze woorden van Jeshua krijgen nog meer impact als we ons realiseren dat Rosj HaSjana een dag van zelf-inkeer is, een dag waarop op de Sjofar wordt geblazen (Jom HaSjofar) ter herinnering aan Gods belofte dat Hij aan het einde der tijden Zijn volk zal terugbrengen naar het Beloofde Land, dat Hij de Messias zal zenden, dat de doden zullen opstaan, maar ook dat elk mens zal worden geoordeeld (Jom HaDiem).
‘Dan zal Ik tekenen geven aan de hemel en op aarde: bloed en vuur en zuilen van rook, de zon verandert in duisternis en de maan in bloed. Dan komt de dag van de HEER, groot en ontzagwekkend.’ (Joël 3:3-4)
In de afgelopen twee millennia zijn tot nu toe zeven tetrads geweest, die plaatsvonden op Bijbelse Feestdagen, namelijk in de jaren 162 en 163, 795 en 796, 842 en 843, 860 en 861, 1493 en 1494 en daarna pas weer in de twintigste eeuw, in 1949 en 1950 en 1967 en 1968. Bij die laatste twee tetrads staan we even stil.
Maansverduisteringen (bron: NASA website)
- 1949
13 april (14 Nisan 5709) – Pesach
7 oktober (15 Tisjri 5710) – Sukkot - 1950
2 april (14 Nisan 5710) – Pesach
26 september (15 Tisjri 5711) – Sukkot - 1967
24 april (14 Nisan 5727) – Pesach
18 oktober (15 Tisjri 5728) – Sukkot - 1968
13 april (14 Nisan 5728) – Pesach
6 oktober (15 Tisjri 5729) – Sukkot
In 1948 was er overigens op de eerste dag van Pesach (23 april) en op de eerste dag van Sukkot (18 oktober) een gedeeltelijke maansverduistering te zien.
Rond de tijd dat die bloedrode manen aan de hemel stonden, vonden er voor het land Israël en het Joodse volk ingrijpende gebeurtenissen plaats. Allereerst de oprichting van de staat Israël op 14 mei 1948. Deze profetische gebeurtenis (Jesaja 66:8) was voor vijf Arabische landen aanleiding om de piepjonge staat Israël aan te vallen. Ondanks de enorme militaire overmacht van de Arabische coalitie, kwam Israël, met Gods hulp, op 10 maart 1949 als overwinnaar uit de Onafhankelijksoorlog; sterker en met veel meer grondgebied. Twee andere belangwekkende gebeurtenissen waren het aannemen van de Wet op de Terugkeer op 5 juli 1950 en de hereniging van Oost- en West-Jeruzalem op 7 juni 1967. Na negentien eeuwen was Jeruzalem weer in Joodse handen, overigens net als Judea en Samaria, de Sinaï, de Gazastrook en de Golanhoogte.
In het Joodse jaar 5775 zijn niet alleen twee bloedrode manen te zien op Sukkot (8 oktober 2014) respectievelijk Pesach (4 april 2015) en een zonsverduistering op de eerste dag van het religieus Nieuwjaar (20 maart 2015), maar het jaar 5775 is tevens een Sabbatsjaar (Leviticus 25:4-7). Het herinnert het volk Israël eraan dat, wanneer ze eenmaal (weer) in het Beloofde Land wonen, het land een aan God gewijde rust moet krijgen en dat Hij Zelf in hun noden zal voorzien.
Vanaf de oprichting van de staat Israël zijn dat dus drie tetrads ofwel twaalf bloedrode manen. In de Bijbel staan beide getallen voor volledigheid, compleetheid. Daarnaast staat het getal twaalf tevens voor eenheid van Gods volk Israël.
Welke gebeurtenissen staan Israël en de volken te wachten? De tijd zal het leren. Voor Israël zullen het gebeurtenissen zijn die enerzijds het proces van eenheid en herstel van het land en het volk, zoals door God bij monde van de profeten is beloofd, zullen versnellen. Anderzijds zullen het ontwikkelingen zijn die ervoor zorgen dat Israël nog meer alleen komt te staan in de volkerenwereld. De politieke en diplomatieke druk op de Joodse staat zal toenemen, net als de oorlogsdreiging van de (islamitische) vijanden rondom. Maar God Zelf zal de wacht betrekken en Zijn land beschermen tegen doortrekkende legers. Hij Zelf waakt over Zijn land en volk met eigen ogen (Zacharia 9:8).
‘Dan zal Ik tekenen geven aan de hemel en op aarde: bloed en vuur en zuilen van rook, de zon verandert in duisternis en de maan in bloed. Dan komt de dag van de HEER, groot en ontzagwekkend. Dan zal ieder die de naam van de HEER aanroept ontkomen: op de Sion, in Jeruzalem, is een toevlucht te vinden, zoals de HEER heeft beloofd; ieder die Hij roept zal worden gered.’(Joël 3:3-5)
Zullen de Europese en Amerikaanse Joden, net als de Russische Joden twee decennia geleden, ook massaal alija (moeten) gaan maken? Worden Judea en Samaria, het hartland van het Bijbelse Israël, officieel geannexeerd? Zal de Sion weer zichtbaar de plaats worden waar Gods heerlijkheid troont?
Voor de volken die zich tegen God en tegen Zijn oogappel Israël keren belooft het daarentegen niet veel goeds.
‘Ik zag, toen het zesde zegel verbroken werd, hoe er een zware aardbeving kwam. De zon werd zwart als een rouwkleed en de maan werd bloedrood. De sterren vielen op de aarde, zoals late vijgen die door een stormwind van de boom worden gerukt. De hemel scheurde los en rolde zich als een boekrol op. Geen berg of eiland bleef op zijn plaats. Koningen, machthebbers, legeraanvoerders, rijken, aanzienlijken, slaven en vrije mensen, iedereen trachtte zich te verbergen in grotten en tussen de rotsen in de bergen. Ze riepen de bergen en de rotsen toe: ‘Val op ons neer! Verberg ons voor het oog van Hem die op de troon zit en voor de toorn van het Lam! Want nu is de grote dag van Hun toorn aangebroken, en wie kan die doorstaan?’(Openbaring 6:12-17)
‘Dan zullen er tekenen zijn aan de zon en de maan en de sterren, en op aarde zullen de volken sidderen van angst voor het gebulder en het geweld van de zee; de mensen worden onmachtig van angst voor wat er met de wereld zal gebeuren, want de hemelse machten zullen wankelen.’ (Lucas 21:25-26)
Als je goed luistert, kun je de voetstappen van de Messias al horen …!
Wij gaan een ongekend spannende en stormachtige tijd tegemoet. Steeds meer wachters zullen hun positie innemen en naar Jeruzalem afreizen!
Geschapen naar Gods beeld
‘Laten wij mensen maken die ons evenbeeld zijn, die op ons lijken.’ Gen 1:26
God heeft je gewild. Hij heeft het uitgesproken voor alle engelen en hemel bewoners. “Laat ons mensen maken naar ons beeld”. God heeft het niet onder stoelen of banken gestopt. Hij heeft hardop zijn begeerde en verlangen om een evenbeeld uitgesproken.
Wanneer wij het scheppingsverhaal lezen. Lijkt het alsof we van buiten kijken. We lezen de woorden “In het begin schiep God de hemel en de aarde.” Dan volgt 7 maal de uitspraak “God zei” en dan de woorden “God zei laten wij..” Het is alsof wij ineens het spreken van God de Vader tot de Zoon en tot de Heilige Geest mogen horen. Zeven maal werd er afstandelijk gesproken over dingen en dan word er gesproken vanuit het Gods hart. Wij willen iemand plaatsen op deze prachtige wereld die beelddrager is van wie we zijn.
God is de auteur van ieder mens. Het was een wilsbeslissing van de oneindige God om ons als mensen te maken. Hij wil dus elke keer dat Hij naar de aarde kijk iets van zichzelf terugzien. Het was Gods besluit om iemand te maken waarin Hij iets van zichzelf telkens weer terug kan zien.
Wat een bijzonder weten dat de oneindige God jou gewild heeft!
Hoe vertel je dat
Steeds opnieuw komen de vragen; Hoe was het in Myanmar? Verteld eens wat hebben jullie meegemaakt. Met die vragen werden we bestookt bij Christformation door de studenten, zij moeten binnenkort zelf op missiereis gaan, bij de bestuursvergaderingen van de VPE, telefoon gesprekken met de familie uit Zuid Afrika. Ja en ook in de gemeente, we hebben foto’s laten zien. Maar hoe vertel je het nu? Het blijkt dan ineens niet zo makkelijke te zijn. Ja, we hebben wel veel kleine gemeenten bezocht. We hebben veel met mensen en voor mensen gebeden. We hebben uren lang onderwijs gegeven. Dat kan ik allemaal wel delen. Echter de ontroering, terwijl we in een huisje van bamboe zaten, en ineens mijn ogen vol tranen schieten. Ik kan zelfs niet eens aan Magda bij mij uitleggen wat er dan in mij gebeurt. Het enige wat ik kan zeggen is de Heilige Geest iets heel diep in mijn hart raakt. En Ik voel de bewogenheid van Jezus voor deze mensen. Wat hebben ze veel ontbeerd in de jaren van dictatorschap en van militaire bewind. Terug in Nederland zie ik alleen het belang om Jezus in het middelpunt van alles te plaatsen. Jezus houdt zó veel van ons. Hij heeft de weg van het kruis gegaan om ons voor de Vader vrij te kopen. Hoe bewijs ik mijn dankbaarheid, hoe vertel ik dat!
Filmpje Hoe we het kunnen vertellen klik hier
Laatste dag in Myanmar
LAATSTE DAG MYANMAR
Gister de laatste trainingen gegeven, het was een goede dag, soms hadden we wel moeite ermee of alles, wat we wilde communiceren, ook overkwam. We hebben met heel veel mensen gebeden, soms zag je tranen of duidelijke manifestaties. Andere keren waren de mensen heel stoïcijns, die het gebed onderging, later als zij mogen getuigen komen de verhalen los. Zo waren we in een klein kerkje op zondag de eerste vrouw voor wie we baden onderging het gebed zonder een kik te geven. Met een strakke gezicht ging zij weer zitten. Daarna baden we met anderen en begon er emotie los te komen, een vrouw ging vallen onder de kracht van de Heilige Geest. We vroegen mensen om te getuigen toen begon de verhalen. De vrouw voor wie we het allereerst gebeden hebben was in de gloria. Zo dankbaar zo blij sprak ze over de kracht van God die over haar kwam en dat zij opgelucht en blij voelde en dat ze een aanraking had en genezen was. We hadden heel veel profetische woorden voor mensen. Vincent heeft een aantal keer gesproken over het Vaderhart van God. Magda heeft vaak gedeeld over het geloof en het beeld van een trechter gebruikt om uit te leggen hoe barrières in ons leven Gods werk kan verhinderen. De team van Willem Plaizier hebben heel veel bevrijdingen gezien. In totaal hebben we 21 kerken bezocht als team. We trokken soms op in teams van drie personen en dan weer in teams van 4 personen. Iedereen moest zich voorbereiden om wat te delen, of een schriftwoord of een profetie. Soms gaf de Heilige Geest visioenen bijna iedereen in de groep getuigde van visioenen. Coen trok met ballonen of een waterpistool de aandacht en brak de ijs bij mensen om dan keihard het evangelie te brengen. Anneke en Heather baden vaak heel lang met mensen en er gebeurde altijd wat. Het was heel mooi om te zien Rianne met al die oude mensen meedeed. Soms had ze een woord zelfs gewoon een knuffel en mensen werden aangeraakt en vielen onder de kracht van de Heilige Geest. Telkens was ik ontroerd door de dankbaarheid wanneer we afscheid moesten nemen. Vandaag als laatste de stad in even toerist uithangen, en tempels kijken en kadotjes kopen. Heerlijk neuzen in winkels stalletjes, maar de warmte maakt je zo moe, dan maar toch de Mall in duiken daar staat de airco aan!
Eend bij veertig graden
Ze zaten allemaal op de vloer. Er stonden zelfs twee gitaren . Zij zongen liederen waarmee ik ben opgegroeid in Zuid Afrika. Dezelfde melodieën alleen de woorden zijn anders, liederen toen ik als kind de wonderlijke verhalen van Jezus voor het eerst hoorden. Alleen de klanken waren voor me helemaal vreemd. Voor de grootste gedeelte zijn het mensen van Karen stam. Een groep mensen uit het noorden van Myanmar. Daar kwamen in het begin van de vorige eeuw heel veel zendelingen. Helaas is er de laatste jaren veel onderdrukking gekomen en zijn er veel mensen gevlucht uit dat gebied. Nu is het er onrustig. Vincent spreekt over het vaderhart van God. Onze vertaler heeft het moeilijk om het Engels te vertalen. De pastor helpt om een ander vertaler te vinden die beter Engels machtig is. Dan komt de lunch, we werden grote borden rijst voor gezet. Een groot stuk gevogelte ligt erop. Eend, ik neem de hete pittige hoop rode gebakken pepers en strooi het dik er overheen. Zo kan geen virus of bacterie het overleven. Onze gastvrouw zet ons nog een schaaltje met iets wat lijkt op pindakaas voor. Mango zei ze; ik gelijk maar proeven, heerlijk zo heet heb ik mango chutney nog nooit gegeten. Heerlijk we zweten peentjes, Magda kijkt nog steeds wantrouwig naar de eend op haar bord. Probeer het maar zeg ik. Het is toch wel heel erg lekker is haar antwoord.
Na de maaltijd gaan we buiten naast het huis verder. De gemeenteleden zitten op matjes onder de hut op palen gebouwd en wij zitten voor ze op stoelen in de schaduw van een stuk zeil dat aan de bamboe zijwand van het huis is bevestigd. Sommige voorbijgangers komen kijken en blijven terwijl ik aan het spreken ben. Ik sprak over de vrouw die 18 jaar ziek was en het kleed van Jezus aanraakte. We bidden voor iedereen die graag een aanraking wil hebben na de tijd. Sommige komen naar voren voor gebed. Een man die verlamd is aan zijn rechterhand werd na de preek onder gebed genezen. Hij kon zijn arm opheffen en er kwam kracht terug in zijn hand. Zo keerden wij heel blij terug en de weg bleek nu veel korter leek te zijn. Deze taxi nam een veel kortere weg terug van ons bezoek aan het kleine kerkje in Mango Village. Herinneringen die je altijd bij zullen blijven – de gezichten van de mensen, de kindertjes, de man die ineens wel zijn hand boven zijn hoofd strekte en niet te vergeten een heerlijke eend!
Toeter de Toet
Communicatie is een kunst. Vandaag weer op stap naar een klein dorpje Mango village aan de overkant van de Yangon rivier buiten de hoofdstad Yangon. Voorbij de voorstad Insien staken we Yangon rivier over. Een prachtige spanbrug over een rivier breder dan de Waal. Alleen het asfalt heeft de aanslag van de hitte niet overleefd. Het gehele weg oppervlak is ongelijk en op sommige plaatsen zijn er diepe kuilen of juist weer bulten. We werden heen en weer in de auto geslingerd. Van de ene kant naar de ander. De weg werd er niet beter op. Grote gaten en stukken asfalt en beton die helemaal kapot gereden zijn met diepe gaten. Onze chauffeur scheurde van links naar rechts over de weg. Constant toeteren voor fietsen, scooters, voetgangers, riksja’s en andere weggebruikers. Er is een zekere patroon in het getoeter maar welke? Dat is mij een raadsel. Als je een voertuig of iets dergelijks met wielen wil passeren geef je een korte toeter, als je daarnaast rijdt geef je drie korte toeters en als je ze bijna gepasseerd hebt weer zo een kwartslag op maat getoeter. Maar indien een ander taxi ons wil passeren verandert het ritme en lijkt het meer op een claxonneer competitie die soms door de onze en soms door de ander gewonnen wordt. In de vorige blog heb ik al gemeld dat er inderdaad reden is voor dankbaarheid dat je weer heelhuids bent gearriveerd.
Myanmar
Het duurt altijd even voordat je aan de nieuwe tijd gewend ben. Vermoeidheid speelt een rol. We waren ongeveer 18 uren in een vliegtuig, voordat we in Myanmar lande. Gelukkig zit ons hotel dichtbij het vliegveld. Dan volgt ontmoetingen met verschillende mensen. In het begin lijken ze allemaal op elkaar. De taal klinkt zo vreemd op het oor, niet zoals enige van de talen die ik gewend ben uit. Het heeft voor ons gevoel veel meer weg van tongentaal. De kleuren en de geuren op straat vallen op. Dan begint de ritten, zo heb ik het ook vaak meegemaakt in Ghana en in Togo, overgeleverd aan een plaatselijke chauffeur die op een dusdanige manier gaat rijden dat je niet anders kan dan constant te bidden. En als je uitstap uit de auto de Here God echt van harte danken dat je levend en behouden op je bestemming bent.
Overal op straat zie je Budistische monniken lopen. Soms in een hele lange rij, het lijkt wel op een school, groepen kleine kinderen in een optocht. Soms enkele ouderen met een paraplu tegen de warme zon. Heel veel tempels zijn langs de weg te vinden. Myanmar is bekend om de grootste Pagoda in de wereld. Een Pagoda is een gouden tempel dat lijkt op een ronde tempel. We bezochten kleine kerkjes en opvanghuizen voor kinderen. Soms waren we tussen de rijstvelden helemaal op het platteland, soms in de buitenwijken van de stad. Het is geweldig om Gods liefde en bewogenheid voor die mensen te ervaren. We waren zo geraakt door de nederigheid van de ene pastor. Zij wonen tussen de rijstvelden houden eenden en kippen en vangen kinderen op in een soort weeshuis. Alles gebouwd uit gevlochten bamboe en palmboomtakken. Er was zo een aanwezigheid van de Here, vrede en rust, we konden spreken en bidden wat cadeautjes voor de kinderen geven, maar meerdan dat bidden en spreken over de liefde van God en zijn bestemming voor de elkeen persoonlijk.
Engelen
Veelvuldig zijn de verhalen rondom de kerst over de engelen. We zien vaak in oude kerken of op kerstkaarten beelden van engelen. Dit zijn dan van de mollige babyfiguurtjes met krulhaar en rode wangen. Het lijk heel schattig en onschuldig. De Bijbel schets ons echter een heel ander beeld van de engelen. Vele malen verschijnen engelen als volwassen mannen maar ook als strijdende soldaten. Zo worden er ook verschillende soorten genoemd. We lezen over Cherubs, Serafs en Aartsengelen. De brief aan de Hebreeën, de Messias gelovende Joden, spreekt over de engelen als dienende geesten om de gelovigen bij te staan. We lezen van engelen die in koor als een hemelse leger door de luchtruin trokken bij het geboorte van onze Here. We lezen over de engelen die als boodschappers aan Josef verscheen om het kindje naar Egypte te brengen. We lezen over engelen die kwamen om Jezus, Petrus, Johannes, Paulus en andere discipelen bij te staan. De betekenis van het woord engel in Grieks en Hebreeuws is boodschapper. We vinden een vergelijking van het werk en de positie van de engelen ten opzichte van Jezus Gods Zoon. Dan komt er een wezenlijke verschil naar voren. Jezus is geboren en ieder die in Jezus geloof krijgt een plaats om later ook over de engelen recht te spreken.
Herbouw van de Muren
We lezen in Nehemia het verslag van een man wiens hart gericht was om Gods wil te doen. Nehemia was een van de bannelingen vanuit het koninkrijk van Juda dat een hoge positie kreeg in de hof van de koning Artaxerxes in Babylon. Hij was de wijnproever van de koning. Dat was nou niet het allerbeste baantje want je wist nooit van te voren of dat ene slokje je laatste zou zijn, maar het was wel een verantwoordelijke taak. Nehemia verkeerde dus onder de vertrouwelingen aan de hof van de koning. Toen hij hoorde over de muren van Jeruzalem en dat de situatie in de stad slecht was liet het hem niet los. Hij zag er zo ongelukkig eruit, dat zelfs de koning het bemerkte. Zo een droevige gezicht aan de hof van de koning had hem de doodstraf kunnen opleveren. Nehemia was bereid om zijn hoge positie op te geven om weg te gaan en de muren van Jeruzalem te gaan herbouwen. Een reis van meer dan 1500 kilometer met gevaren en ontberingen om een visie tot stand te laten komen. Muren van een stad spreekt van heel veel dingen. Een stad zonder muren ligt open en bloot voor rovers om zo naar binnen te komen. Een stad zonder muren kan zich niet verdedigen. Er is geen veiligheid. De poorten van een stad spreekt over de bescherming en bestuur. De oudsten en rechters zaten in de poorten. Een stad zonder poorten had geen bestuur en geen gezag. Daarom nam Nehemia het op om zijn baan bij te koning op te geven om de stad van God te gaan herbouwen. De muren en de poorten te herstellen. Het vraagt durft en opgeven van eigen gemak rijkdom en belangen ter wille van de stad van God. Nehemia begreep wat het betekend om eerst het Koninkrijk van God te zoeken en al het andere kwam op de tweede plaats.