Wat is in je hart?

Gedenk dan heel de weg, waarop de HERE, uw God, u deze veertig jaar in de woestijn heeft geleid, om u te verootmoedigen en u op de proef te stellen ten einde te weten, wat er in uw hart was: of gij al dan niet zijn geboden zoudt onderhouden. Ja, Hij verootmoedigde u, deed u honger lijden en gaf u het manna te eten, dat gij niet kendet en dat ook uw vaderen niet gekend hadden, om u te doen weten, dat de mens niet alleen van brood leeft, maar dat de mens leeft van alles wat uit de mond des HEREN uitgaat..”  Deut. 8:2,3 Door heel de bijbel klinkt het als een refrein: Het hart van de mens blijft het allerbelangrijkst. Het is uit het hart dat zonde opborrelt, ons hart is de meest belangrijkste drijfveer voor al onze handelingen. In het boek Spreuken staat er; “Behoed uw hart boven al wat te bewaren is, want daaruit zijn de oorsprongen des levens   .. Bescherm je hart boven alles, want uit je hart komt alles voort wat je doet .” Spr. 4:23

Geef me je hart’
God vraag ons niet alleen: Wat is in  je hart maar ook:’Geef me je hart’
Waar je hart is, daar zal ook je schat zijn. Daarom vraag God heel duidelijk aan ons: “Mijn kind, geef mij uw hart, laten uw ogen behagen hebben in mijn wegen.” Koning David begreep het heel goed. Geen ander schrijver in de Bijbel die het woord hart zo vaak in de mond genomen heeft als David. Toen hij nog heel jong was heeft God van Hem gezegd: “Een man naar mijn hart”. Aan het eind van een veel bewogen leven zegt God van David dat hij, nog steeds een man naar Gods hart was, die in alles deed wat God hem opgedragen heeft, behalve in de zaak van de Hethiet Uria. David ondanks zijn fouten bleef zoeken naar wat het hart van God vreugde gaf.

Vergeten Nieuws

Ik verbaas mij daar telkens over, het begrip nieuws. We worden bedolven onder een lawine van nieuws elke dag. Maar het blijft heel selectief wat we te horen krijgen; en Juist wat we niet te horen krijgen. Soms staat het niet in verhouding met elkaar en de menselijke nood. Vooral over Afrika worden er heel slecht gecommuniceerd, en die continent komt heel slecht uit in alle  berichtgeving. Er zijn oorlogen die al veel te lang duren, daardoor hebben ze hun nieuwswaardigheid verloren. Er zijn ook oorlogen die zich aan de ogen van de meeste onttrekken. Het wordt verzwegen de grote kranten en journalisten hebben geen tijd of aandacht voor. Je kunt er ook niet mee scoren het is geen scoop. Zo geen zelfrespecterende journalist die zich neerbuigen om erover te publiceren.
Nieuws is toch alleen maar wat lekker makkelijk als `fastfood` laat aanbieden. Gaan maar eens zoeken op Google of Youtube naar `Stealth Conflicts`

Ereschuld

In 2001 was ik met een groep van Jeugd met een Opdracht naar mijn geboorteland, Zuid-Afrika. Lex Meerhof   was de leider van deze groep en op deze reis hebben wij veel met elkaar gepraat. Wij spraken over de geschiedenis van Zuid-Afrika, de apartheid en het nieuwe Zuid-Afrika. In deze tijd begon steeds vaker het woord ‘ereschuld’ bij mij op te komen. Lex en ik praatten veel hierover en wij kwamen tot een conclusie; Nederland heeft een ereschuld naar Zuid-Afrika en andere vroegere kolonies.

Maar dat was niet het enige inzicht dat ons deze reis te wachten stond. Wij hadden namelijk ontmoetingen met Kaapse kleurlingen, afstammelingen van de Koi-San, de oorspronkelijke bewoners van Zuid-Afrika. In deze ontmoetingen vertelde de mensen ons dat zij zien dat Nederland naast schuld, ook een erfenis heeft in Zuid-Afrika. De Bijbel is namelijk door Nederlandse kolonisten naar Zuidelijk Afrika gebracht. Daar hebben de christenen, ook de kleurlingen, tot op de dag van vandaag baat bij gehad. Dus naast schuld, die Nederland bracht met zijn slavernij, heeft Nederland ook een erfenis, door het brengen van de Bijbel.

Terug in Nederland liet het gebeuren mij niet los. Daarbij kwam dat mijn dochter er in haar geschiedenisles achter kwam, dat in de 19de eeuw een andere Van Deventer zich al eerder met dit vraagstuk van ereschuld heeft bezig gehouden.

“Van Deventer werd geïnspireerd tot het schrijven van het artikel ‘Een eereschuld’. Het verscheen in augustus 1899 in De Gids III, 205-257. In dit artikel, dat veel meer een emotioneel betoog was dan een techisch-economische schrijven, zette hij uiteen dat Nederland moreel verplicht was om de vele miljoenen, die in het verleden aan Indië onttrokken waren, nu terug te betalen. Van Deventer schatte het te betalen bedrag aanvankelijk op 7 miljoen begroot,  om tegemoet te komen aan de dringende behoefte aan meer onderwijs en om de Indonesische bevolking economisch weerbaarder te maken.”

Mijn naamgenoot heeft op een heel knappe manier in zijn tijd de schuld kunnen berekenen op 7 miljoen gulden en daar ook een politiek instrument van gemaakt.  Was het wel genoeg? Is van die zeven miljoen ooit iets uitgekeerd? Dit waren vragen waar ik mee bleef zitten.
Naast een ethische verantwoording en een terugbetaling in geld dacht ik ook na over de geestelijke zijde hiervan. Maar hoe bereken je geestelijke ereschuld? Wat is de prijs die Zuid-Afrika moet terugbetalen aan Nederland voor de Geestelijke erfenis van Gods Woord. Eerst in de Staten Vertaling en later in meerdere talen voor de bewoners van het zuidelijke punt van Afrika? En hoe bereken je de schuld van gedachtegoed als apartheid en slavernij? Ergens blijft er altijd een saldo openstaan!