Geloof kan een enorme kracht zijn. Geloof heeft een geweldige invloed zijn atmosfeer en omgeving. Mensen met een groot geloof steken anderen aan en kunnen met elkaar grote dingen voor God doen. We lezen over deze geloofshelden in de bijbel. Mannen en vrouwen die door hun geloof koninkrijken bedwongen hebben. Ze hebben het recht gehandhaafd en verkregen wat God had beloofd. Ze hebben leeuwenmuilen gesloten en laaiend vuur gedoofd en ze zijn ontsnapt aan het zwaard. Ze groeiden uit boven hun zwakheid; ze werden sterk in de geloofsstrijd en dwongen vijandelijke legers tot de terugtocht. Vrouwen kregen hun geliefden uit de dood terug. Dit alles door hun geloof.( Heb.11:33,34,35) Geweldig! Maar er is ook een kracht die dit geweldige kracht van het geloof kan ondermijnen. Dat is vrees. Vrees komt niet van God. Het is de wereld binnengekomen na de zondeval. Jezus bemoedigd Jairis met de woorden, “Vrees niet geloof alleen.”Mar 6:36 We komen vele verhalen in de bijbel tegen van geloofsdurf. Maar ook voorschriften in de Bijbel om mensen die vrezen niet mee te laten doen in de strijd. Deze verhalen vinden we al in het begin wanneer God een volk voor hemzelf verzameld. We vinden het ook terug in het verhaal van Gideon. Hij moest de mannen die vreesde naar huis sturen. Zij mochten niet optrekken in de strijd. Twijfelaars en vreesachtige worden in de schrift op geroepen om te geloven. Want God is een beloner van wie met volle overgave Hem zoeken. Telkens wanneer God iemand roept of ontmoet komen de bemoedigende woorden. “Vrees niet Ik ben met je”!
God houdt van Feesten 2 vervolg
God houdt van “UITBUNDIGE FEESTEN”.
Israël heeft de feesten altijd uitbundig gevierd. Dat begint al
in het voorjaar met Pesach. Pesach is niet ons Pasen, maar ons
Goede Vrijdag. Want op Pesach werd het Lam geslacht. Een lam dat
drie en een halve dag onder het volk was geweest. En dat had als
betekenis: het lam was in het huis van een Joods gezin, om
“beproefd te worden of er iets verkeerds aan was”. Zo heeft ook
Jezus drie en een half jaar onder het joodse volk gewoond. En in
die tijd kon iedereen Hem beproeven of er iets zondigs in Hem
was. Jezus bleek in alles zonder vlek of rimpel te zijn. Daarom
kon Hij ook het Lam zijn dat onze zonden wegnam.
Toen stierf Jezus op Golgotha. Ik heb me er wel eens over
verwonderd waarom Jezus na de kruisdood niet onmiddellijk van het
kruis afkwam om te laten zien dat Hij God was. maar Jezus volgde
helemaal de Joodse traditie. In de Joodse traditie n.l. werd het
hel huis doorzocht of er iets bederflijks was, iets dat aan
gisting onderhevig was. Onze grote schoonmaak is daarvan
afgeleid. Als ze iets vonden dat aan bederf onderhevig was, werd
dat in een doos gestopt en in de grond begraven. Zo is Christus
begraven, om alle zonden volledig in de dood te brengen. Voelt u
hoe de feesten van Israël ons nu nog kunnen aanspreken?
Daarna kwam het feest van de eerstelingen, en dat is het feest
van Pasen, de Opstanding. Christus was de eersteling die opstond
uit de doden, en daarna in het glorielicht stond. Vijftig dagen
daarna wordt het Pinksteren. na de uittocht uit Egypte hebben
volgens de rabbijnen de Israëlieten door de woestijn gezeuld, tot
ze bij de Sinaï kwamen. Op die plaats komt Mozes met de wet naar
beneden van de berg. Maar het volk danste om het gouden kalf, en
er stierven op die dag drieduizend. Maar als op het Pinksterfeest
in Jeruzalem Petrus het evangelie verkondigt aan allen die in
Jeruzalem zijn, worden drieduizend Joden tot nieuw leven gebracht
in de Geest. “De wet verdoemt, maar de Geest maakt levend.”
Tenslotte komt er de cyclus van drie feesten in de zevende maand.
Het feest der bazuinen luidt in dat mensen tien dagen lang
nadenken over hun zonden. Het is een tijd van diepe inkeer die
eindigt in Yom Kippur, de Grote Verzoendag. Dan gaat de priester
de tempel binnen en sprengt het bloed op het deksel van de ark en
iedereen van het volk mag vergeving ontvangen. Weet u dat het
feest van Yom Kippur, wat zo ’n ernstige feest is, eindigt met
een enorme jubel, want het volk weet dat z’n zonden vergeven
zijn. Daarom kun je geweldig vreugde bedrijven, omdat de schuld
is weggedaan.
HET FEEST VAN DE TOEKOMST
Na Yom Kippur begint het feest van Sukoth, het feest van de
Loofhutten, en dat is het feest van de toekomst. Wij weten daar
nauwelijks raad mee als christenen. Wij kennen na Pinksteren
alleen nog maar kerst. Sukkoth, het Loofhuttenfeest, is de
afsluiting van een bepaalde tijd.Alle noten, vijgen, druiven,
gerst, haver, tarwe en alle verdere vruchten zijn binnen
gehaald. Nu wacht men op een nieuwe tijd.
Het Loofhuttenfeest is het feest van de volkeren, voor u en voor
mij en Israël samen, om de Messias te gaan verwachten. Pasen is
een tijd om met Hem te sterven. Pinksteren is de tijd voor de
heer om zijn Geest te geven, en Loofhuttenfeest is de tijd om Hem
te verwachten. Sukkoth is een kleurrijk en blij feest. Er zijn
vele emotionele uitbarstingen in Jeruzalem. De Vreugde der Wet,
Simchat Thora, is er een onderdeel van. Dan dansen ze met de
wetsrollen in de armen door de straten. Ik herinner mij, dat toen
ik voor de eerste keer als gereformeerde man in aanraking kwam
met het Volle Evangelie, de spreker vroeg de mensen om hun Bijbel
omhoog te steken. Ik vond het erg moeilijk. Moet je zoiets nou
doen? Maar toen ik in Israël kwam zag ik dat mensen veel meer
doen dan allen de Bijbel omhoog steken. Zij dansen er mee door de
straten. Al die mensen hebben vreugde en hoop op de toekomst,
omdat ze eens met de Messias zullen zijn in het nieuwe Jeruzalem.
Ze wachten op een nieuw seizoen. Op een tijd waarin het zal zijn:
Christus(Messias) alles in allen. Jezus vond het Loofhuttenfeest
belangrijk. In Johannes 7 staat hoe hij eerst niet wilde gaan
naar het feest, zelfs zijn eigen broeders geloofden niet in Hem.
Maar op het heilige moment van het feest, op het moment waarop de
priester de gouden kan met water uit Siloam uitgoten bij het
altaar, op dat stille moment, hoor je opeens een krachtige stem
spreken: “Indien iemand dorst heeft die kome tot Mij en drinke,
en stromen levend water zullen uit zijn binnenste vloeien”. Jezus
sprak; hij wees naar Jesaja 12 waar staat dat we met vreugde
water zullen scheppen uit de fonteinen van heil.
Loofhuttenfeest is een moment in de tijd. Joden hebben nooit
geweldige gebouwen gehad, ga maar kijken in Israël. Ze hebben
geen monumenten waarvoor je neer kunt knielen. Maar Joden leven
in de verwachting van de Messias. Sommige staan soms twee uur
lang bij de Klaagmuur te bidden “Messias Kom! Messias Kom!….”
En wij mogen dat met hen bidden en roepen:”Maranatha! Jezus kom!”
DE VREUGDE VAN DE WET
Vreugde der Wet is de laatste, de achtstedag van het
Loofhuttenfeest. Toen men een rabbijn vroeg waarom een achtste
dag was toegevoegd, zei Hij:”God is als een Koning, die zijn
kinderen uitnodigt voor een feest”. Wie zoiets hoort, begrijpt
dat de Joden weet hebben van het mysterie van de komst van de
Messias, van het geheim van de vereniging van de Messias met
zijn volk. Een vereniging, die zal zijn als een bruiloft.
Op het feest Vreugde der Wet wordt n.l. de Thora, de wetsrol
rondgedragen onder een baldakijn, de chupah, die allen bij
trouwerijen wordt gebruikt, net alsof er een bruiloft aan de gang
is. Nu is het merkwaardige dat de Thora, “de bruidegom van het
feest” wordt genoemd. Alsof God als Bruidegom naar zijn volk
toekomt. De Thora is het beeld van Jezus Messias, die de wet
heeft vervuld, en die komen zal om zijn bruid te werven, en onder
zijn volk zal wonen, zal tabernakelen (Johannes 1).
Tijdens deit feest kwam de Joden Jezus vragen”wie bent u echt: De
Joden kwamen om Hem heen staan en vroegen: “Hoe lang houdt U ons
nog in spanning? Als U de Christus bent, zeg het dan!”
(Johannes 10:22-24). NU wilde zij het weten? Is de toekomst al
aangebroken. In Openbaring staat: de tent, de loofhut of suka,
van God is bij de mensen. God komt onder de mensen.Hij nodigt uit
tot die maaltijd. Hij wil dat we toekomstverwachting, hoop hebben
om eens bij Hem te zijn.
Daarom houdt God van feesten.
Vreemdelingschap 2
Ik betrap me er steeds op, bij een stoeprand staan en dan de verkeerde kant uikijk en bijna voor aankomende verkeer instap. Dat heeft te maken met rechts verkeer. Ik weet het allemaal, ik ben in Zuid Afrika opgegroeid. Het is ingestampt vanaf mijn kinderjaren op de basis school “Links rechts en dan weer links.” Maar na dertig jaar Nederland moest ik leren om anders met het verkeer om te gaan. Nu hier in Zuid Afrika heb ik de Nederlandse aangeleerde verkeersregels veel sterker voor ogen. Men moet toch in het verkeer bijna on nadenkend handelen. Dat vond ik in het begin heel erg moeilijk in Nederland. Heel vaak van de stoeprand gestapt recht voor een fiets in. Nu weet ik het wel beter. Op gelijke wijzen moeten onze Christelijke leven en waarden patronen ook vast gelegd worden. We zijn burgers geworden van een nieuwe Koninkrijk met nieuwe normen en waarden. We zijn geen vreemdelingen meer. We moeten het nieuwe leven in Gods Koninkrijk onszelf aanleren en het ook instampen. Daarom proclameren we heel vaak in de kerk; wie God zegt dat ik ben. Hierdoor kunnen we de stemmen in ons hoofd en de oude patronen doorbreken. Paulus zegt: “U bent dus niet langer vreemdelingen die geen rechten hebben, maar medeburgers van het volk van God, leden van zijn familie. U staat gebouwd op de fundering die gelegd is door de apostelen en de profeten; de hoeksteen is Christus Jezus zelf.” Ef.2:19,20. Als we enigszins zouden terugkeren naar oude gedachtenpatronen, of oude gewoonten. Zou het voor ons even vreemd, en confronterend moeten zijn als mijn beleving hier in het verkeer. In heel veel landen worden de mensenrechten met de voeten getreden, ben je rechteloos. Gods beloften voor ons is dat we als deel van Zijn Koninkrijk, als huisgezin van God rechten hebben. Als Zijn kinderen zijn we niet rechteloos. Het is een enorme voorrecht om kind van God te zijn. Ongelovigen staat vaak machteloos voor de raadselen van het leven. Wij maken echter deel uit van een nieuwe koninkrijk Zo heeft God in het verleden de rechteloze Jozef in Egypte gebruikt om een hele volk te zegenen. Ook Daniel was in de ogen van de wereld staatloos, hij werd de machtigste in Babylon. Wij hebben een burgerschap niet van deze wereld maar van het Koninkrijk van het Licht en van de wereld die komt, en leven als ambassadeurs van het nieuwe Koninkrijk dat komt in de wereld van vandaag.
Vreemdelingschap
Het regende toen ik hier aankwam. Johannesburg was helemaal overdekt. Het was een hele lange nacht.
ik zat op een stoel met een uitgezeten kussen. Stij met zere bilspieren liep ik Johannesburg luchthaven binnen. Ik vind het warm mensen om me hee doen jassen aan. Dan lange rijen voor de douane. Hier wam ik Heidi Baker en Haar man Roland tegen. Zij leiden Iris Ministries in Mosambiek. Duizende weeskinderen gevenzij onderdak en een voedingsprogramma voor vele daklozen.. Trin in Nederland heeft heel veel moeite gedaan om een boot voor hen te kopen zodat zij operaties kunnen uitvor=eren. Hazelippen enn staaroperaties op een boot. Vier artsen uit Ameriak hebben al ingewilligt om te komen helpen. Nu even een paar woorden in de voorbijgaan en dan naar de huur auto. Het regend pijpestelen als ik de weg op gaan naar Johannesburg. Alles lijkt weer anders door de regen. Het is even wennen om rechts te rijden.Dan komt de emoties weer naar boven. Vreemdeling zijn. Het is zo vertrouwd en toch weer elke keer vreemd. Gesproken met mijn zus en zwager vertrouwd dan praten zij over dingen die het afgelopen week het nieuws domineerde in Zuid Afrika. Ik weet er niets van. Het Catshuis overleg zegt hen helemaal n iets. Ze kunnen niet geloven dat we praten over de NS die niet goed functioneerde. Dan naar mijn moeder, een vreemde plaats., een kamer, niets meer van haar meubels. Al het bekende uit haar omgeving is nu weg. Een mooi kamer een bedsprei een nieuwe woning.Sedert de beroerte heb ik haar niet gezien. Behoorlijk emotioneel is onze ontmoeting. Het is goed samen te huilen. Vreemde mensen om haar heen. :ieve verzorging. Steeds komt het vreemdelingschap zo naar voren. Mijn thuisland, maar ik mis een zekere aansluiting, weer voel ik die vreemdelingschap. Dat beleef ik ook ieder jaar in Nederland met Sinterklaas. Steeds meer ontdek ik wat het betekend. We zijn bijwoners op aarde, onze burgerschap is in de hemel. Hebr 11:13″In dat geloof zijn deze allen gestorven, zonder de beloften verkregen te hebben; slechts uit de verte hebben zij die gezien en begroet, en zij hebben beleden, dat zij vreemdelingen en bijwoners waren op aarde.” Altijd zullen we het houden een gevoel van vreemdelingschap totdat ook ons lichaam veranderd zal worden en wij een euwige huis ontvangen.
De Gemeente 4
In Nederland zijn er allerlei soorten gemeenten te vinden. Vele mensen hebben ook hun eigen voorkeur voor een gemeente en bij wie ze horen en bij niet. De gemeente is echter niet een uitvindsel van ons als mensen. God heeft een hele duidelijke plan en strategie voor de gemeente. Zoals David de tempelbouw voor zijn zoon heeft voorbereid zo heeft God de Vader in Christus Jezus ook de voorbereidingen getroffen voor de bouw van de gemeente een geestelijk huis. Het allerbelangrijkst van gemeente zijn is luisteren naar het Woord van God om zijn inzettingen te doen en luisteren naar de Stem van God. Elke persoon is uniek er zijn geen twee mensen die gelijk zijn. Elke mens heeft zijn eigen gaven en talenten. Zo geloof ik ook dat elke gemeente uniek is. Elke gemeente draagt iets van de DNA van Christus en heeft een eigen identiteit en een eigen doel door de Here God zelf bepaald. Het is daarom niet ons ijver, niet onze inzet niet onze goede werken maar het is de Here die door Zijn Heilige Geest de gemeente moet bouwen. “Als de HERE het huis niet bouwt, tevergeefs zwoegen de bouwlieden daaraan; als de HERE de stad niet bewaart, tevergeefs waakt de wachter.” Ps127:1 De hoeksteen van de gemeente is Jezus Christus. Juist in de paastijd gedenken wij dat de steen door de bouwlieden veracht is de hoeksteen geworden. Hij heeft ook beloofd voor zijn dood aan het kruis “Ik zal mijn gemeente bouwen en de poorten van de dodenrijk zal haar niet overweldigen.” Mat 16. Daarom blijft het ons lied en gebed. Bouw uw Kerk O Heer. Geef ons de wijsheid in deze tijd om de mensen te bereiken die u op oog heeft.
God houd van Feesten
“Driemaal per jaar zult gij Mij een feest houden” (Exodus 23:14.)
Sommige mensen vragen zich af of hier een zelfstandig naamwoord
of een werkwoord wordt bedoeld. Maar je kunt “feesten” in beide
betekenissen gebruiken. We zullen volgens de Bijbel, drie maal per
jaar een feest houden, of feesten, het komt beide op hetzelfde
neer. Welke drie feesten bedoelt God hier? Pasen, Pinksteren
en..Loofhuttenfeest, niet kerstfeest zoals sommigen dachten. Er
is een Joodse schrijver, Herman Wouk, die schrijft:”Je kunt
veertig boeken over Israel lezen, en dan weet je eigenlijk nog
niets over het Jodendom. Maar als je eenmaal een jaar lang alle
Joodse feesten meemaakt, dan begrijp je pas wat vreugde is.” De
Joden hebben geen catechismus, zoals wij die kennen in de kerk.
Zij hebben feesten, en in die feesten toont God iets van zijn
karakter.
Er is een rabbijn geweest die gezegd heeft als je nog nooit
tijdens het Loofhuttenfeest in Jeruzalem bent geweest, weet je
niet wat echte vreugde is! Weet u waarom de Joden feestvieren? Om
God beter te leren kennen. Ik heb in de afgelopen tijd de klem
gelegd in prediking op Gods vaderschap en het kennen van God. Als
we op de juiste manier naar Jezus zien, zouden we Hem willen
omarmen, maar velen hebben een verwrongen idee over God de
Vader. Ze zijn bang voor Hem. Ze denken dat Hij streng, heilig en
Ver weg is. Ze denken dat je van God niets mag, dat Hij streng en
ongenaakbaar is. Ze kunnen zich nauwelijks voorstellen dat God
het fijn vindt dat we feestvieren, dat je blij mag zijn in de
kerk en mag lachen. In de tekst staat: driemaal per jaar zult gij
voor Mij een feest vieren; “chak Adonai”, voor de Heer. Ik weet
niet of u zo ’n God kent. Een God die het heerlijk vindt om feest
te vieren. In de Franse vertaling staat: de gezegende God en
Vader weergegeven met: “Le Dieu bien heureux”, de zeer gelukkige
God. Kunt u zich dat voorstellen, dat God gelukkig is, in plaats
van streng? Ik denk dat daarom veel mensen afhaken, omdat ze een
verkeerde blik op God hebben. Maar God is een blijde God.
De eerste reden waarom God wil dat we feestvieren:
OM ONS TE BESCHERMEN
In Exodus 34:23 staat dat ieder van het manlijke geslacht
voor het aangezicht van de Heer zal verschijnen en dat God dan
zal zorgen voor het land dat achterblijft,”niemand zal uw land
begeren”. God zegt: “weest niet bang. Ik blijft achter in je land
als oppas. Ga nou maar, laat maar los.” Vergeet van al je
moeilijkheden, hoe kan dat zegt u, mijn bedrijf, of ik ben
ongeneeslijk ziek. Of: mijn huwelijk staat op springen. Of, de
situatie thuis met de kinderen is eigenlijk zo moeilijk en zwaar.
Ik heb diep in mijn hart die pijn, dat verdriet. Ik kan mijn
handen niet omhoog krijgen.
Maar God zegt, IK zal je land beschermen. Dat betekent: Ik weet
hoe je eruit ziet van binnen. Ik ken al je gevoelens. God gaat
naast je staan en zegt: wil je het nu alles aan Mij geven, leg
het nu eens in mijn handen. Ik wil je beschermen, en ik zou het
zo machtig mooi vinden als je ging feesten en alles achter je
liet. “De vreugde des Heren is onze toevlucht” zegt Nehemia.
Vlucht in Gods vreugde.
De tweede rede waarom God wil dat we feestvieren:
OM NA TE DENKEN
In Deuteronomium 16:2 wordt het Pascha ingesteld, en God zegt
daarbij dat ze daardoor de uittocht uit Egypte zullen gedenken.
Pesach is het feest van het gedenken van de uittocht uit
Egypte, de doortocht door de woestijn, en de intocht in het
beloofde land. En wij kunnen daaraan toevoegen: het verder
trekken tot de tijd dat de Heer zal zijn “alles in allen”. Van wat
je hoort, onthoud je ongeveer dertig procent, van wat je hoort e’n
ziet vijftig procent, en wat je hoort e’n ziet e’n doet 75 procent.
God is een wijze God. Als je gaat feesten geeft Hij je iets om te
horen, zoals bijvoorbeeld het machtige verhaal van bevrijding en
vernieuwing. Hij geeft je iets om naar te kijken. Daar was van
alles bij betrokken , bloemen, mierikswortels, die de bitterheid
van Egypte vertolkten en vele andere zaken. Maar je mag ook iets
doen. Je mag dansen. Ik heb eens bij de Klaagmuur een Joodse man
tijdens het feest op zijn handen zien staan, terwijl hij klapte
met zijn voeten. Zo een uitbundige zaak is het feest voor de
Here. En dat terwijl Israël alleen nog maar de wet kent. Toch
zijn ze ongelooflijk blij. Als je de Here Jezus kent, zou het er
helemaal uit moeten barsten. God is een goede psycholoog, die ons
met onze hele persoonlijkheid wil betrekking bij het feest.
Bij het Loofhuttenfeest mag je wuiven met takken. De tak van de
mirt, de wilg en de palm. Die zijn samengebonden en je mag er aan
ruiken. En tegelijk moet je ook de stilte zoeken. Mijn ziel keert
zich stil tot God, van Hem is mijn Heil. Enerzijds overdenken.
Anderzijds praten over de grote daden die de Heer aan je ziel
gedaan heeft.
Zulke momenten zijn ontzettend belangrijk. In deze dagen van het
feest moet je je zegeningen tellen. En dan zul je ontdekken dat
de Here goed geweest is, dat Hij vergeeft en geneest. En dat Hij
de wereld terugbrengt tot zijn uiteindelijke oorsprong, het
paradijs.
De derde reden waarom God wil dat we feestvieren:
OM DE HERE TE LEREN VREZEN
In Deut. 14:22 staat dat we de tienden zullen brengen bij de
Here, en dat we van die tienden een feest zullen maken voor de
Heer. WE zullen eten en drinken en ons verheugen met ons
huisgezin (vs. 26), opdat Gij de Here uw God, uw leven lang zult
vrezen. Opnieuw zien we dat God geen strenge God is die met z’n
vuist op tafel slaat, zodat we Hem zouden vrezen. Integendeel,
Hij moedigt ons aan een feest te vieren. Als je je best hebt
gedaan voor het werk van de Here en de zending dan mag je ook
feestvieren.
Wat u dat van alle 613 geboden uit de Torah de rabbijnen het
aller-moeilijkste gebod vinden, dat men zeven dagen feest moeten
vieren en blij moet zijn. Zeven dagen lang je gevoelens je wil
opleggen, da’t is heel moeilijk. Bij de Pesach-maaltijd drinken ze
vier bekers wijn. En sommige rabbijnen werden daar misschien wat
duizelig van, de enige reden dat dit toegestaan werd, was dat ze
vreugde konden bedrijven in de Heer, en dat gold als een
uitdrukkelijk gebod bij alle feesten.
Bij het Pinksterfeest staat dat erbij; dat zij blij moesten zijn,
en bij het Loofhuttenfeest staat het tot driemaal toe: “Weest
blij, wees vrolijk en wees waarachtig vrolijk.” Peter van Woerden,
de neef van Corrie ten Boom ging met een groep Zwitsers naar het
Loofhuttenfeest. Hij zei op de vooravond van het feest: “Als je
nog wat te huilen heb, moet je het nu doen, want morgen kan het
niet meer.”
DE blijdschap was er al in het Oude Testament, maar in het Nieuwe
Testament zegt Paulus dat we “te alle tijde” blij moeten zijn.
Dat is niet zeven of acht dagen tijdens een feest, maar altijd,
ook wanneer we naar kerk gaan,altijd omdat we onze wensen met
dankzegging bekend mogen maken bij God. Tante Corrie ten Boom zei
altijd :”Niet janken maar danken”. Jezus heeft gebeden: laat hun
blijdschap volkomen zijn.
Wordt vervolgt
De Gemeente 3
Wie het boek Openbaringen leest, valt van de ene verbazing in de ander. We worden geconfronteerd met een aanbidding zo intens, alles God looft die op de troon zit en het Lam. Het is een aangrijpende gezicht of visioen dat Johannes meemaakt. Lofliederen en aanbidding wisselen zich af met beelden van God overwinning in de toekomst. Dan komt er dat geweldige moment in de toekomst een loflied over de Koningschap van onze God en de bruiloft van het Lam. De bruid heeft haar gereed gemaakt haar jurk is voltooi, prachtige lichtgevende linnen, het straalt aan alle kanten, het weerspiegeld de heerlijkheid van de Vader en van de Zoon. De heerlijkheid van de hemel en van de schepping zoals het was voordat dood en ziekte, zonde en verval de wereld binnenkwam. Een heerlijkheid zo luisterrijk en geweldig dat Johannes moeite heeft woorden te vinden om het te omschrijven. Zo overweldigend is het dat Johannes wilt neervallen in aanbidding voor de verteller. De bruidsjurk is versierd met de werken en de resultaat van de gemeente, de kerk op aarde. Johannes is er helemaal overweldigd door. Als we dat gewaad herkennen als resultaat van alles wat we doen in de gemeente. Dan gaat het ons verstand en begrip te boven. Zo spreekt Paulus ook over ons bestemming als individuen maar ook als gemeente – bestemd om goede daden te doen die God van te voren bereid heeft. De daden als versiering van het bruid van het Lam.
Wat een geweldige beeld! De vijand van God en de aanklager probeert ons constant te vernederen en terug te houden en kleinerend te spreken over elkaar en over de kerk in het algemeen. Johannes zag het resultaat van gemeente zijn en werd met ontzag vervuld.
Geestelijke Erfenis 4
Heel veel mensen leven in onkunde over geestelijke principes. God heeft een orde geschapen in de schepping, door onze westerse samenleving zijn we de beginselen van Gods principes kwijtgeraakt. De heersende gedachte is dat feiten het leven bepaald. Dat is hoegenaamd niet waar, woorden bepalen voor de grootste mate het leven van mensen. De Bijbel leert ons dat de schepping door Woorden is ontstaan. Dat God sprak en dat door de woorden die Hij sprak is het zichtbare ontstaan uit het niet of (on) zichtbare. Het leven van de gelovige word dus niet beheerst door het zichtbare maar juist door – ‘de woorden van God’. Daarom is het zo belangrijk dat we van God moeten horen. Dat we Gods plannen voor onze leven moeten ontdekken. En in geloof stappen zetten om hierin te wandelen. Daarom is het Profetische Woord zo belangrijk. De afgelopen weken hebben we op de maandagavonden steeds mensen in onze midden gehad met profetische gaven. Zij spraken woorden van God over mensen en gaven Woorden van God door. Deze woorden spreken over Gods plannen en gedachten voor elke mens. Abraham de Vader van alle gelovigen heeft eerst de woorden van belofte van de Here God ontvangen, hij geloofde die woorden en het werd hem tot gerechtigheid gerekend. Daarna kreeg hij ook zichtbare tekenen om aan vast te houden. God sprak; ‘Ik zal je zegenen en een groot volk maken.’ Abraham trok in geloof weg en daarna gaf God het opdracht, ‘Abraham kijk naar de sterren en tel de sterren.’ Abraham kreeg het opdracht om niet naar de omstandigheden te kijken maar er bovenuit, naar de sterren. Als gemeente hebben we een woord voor dit jaar ontvangen. “Geen Woord dat van God komt zal krachteloos wezen”. Geloof het Woord, heft je hoofd omhoog, kijk naar de sterren. Als jong kind heb een klein Engelse gedichtje geleerd mij enorm aangesproken. “To low they seek, that seek below the stars.”
Deze is door vele jaren moeilijke tijden mij steeds bijgebleven.
Zie ook Woorden hebben kracht!
Geestelijke Erfenis 3
Als kinderen van God delen we in een geestelijke erfenis. Er is een rijke geestelijke erfenis voor ons weggelegd in Christus Jezus. Deze erfenis ontvangen we door het geloof. Zoals het volk van God een erfenis was toegezegd door de Here God. Een belofte dat zij een beloofde land mogen ontvangen en voor elke familie was daar een deel en ook huizen gereed. Zo komt ook in het nieuwe Testament een geestelijke erfenis die ons deel is. Jezus heeft het nog eens beklemtoond voordat hij stierf.
“Uw hart worde niet ontroerd geloof in God geloof ook in mij in het huis van mijn vader zijn er vele woningen ik ga heen om voor u plaats te bereiden en indien ik heengegaan ben kom ik weder opdat ook u zijn mogen waar ik ben.” Dit is de geestelijke erfenis die wij als kinderen van God mogen ontvangen. Wij hebben ook een natuurlijke erfenis, dat zijn de zaken vanuit onze familie en hun verleden die we ook ontvangen. Zelfs bij de geboorte van een kind word er al gelijk gesproek over de natuurlijke erfenis. Bij een baby wordt gelijk gekeken op wie het lijk. Zo kunnen ook erfelijke ziekten doorgegeven worden. We krijgen families waar vaak geleden worden onder dezelfde kwalen door de geslachten heen. Een duivelse erfenis. We mogen altijd een erfenis weigeren of aannemen. De geestelijke erfenis van Israel ontvingen zij door erop te gaan staan. Elke plaats dat je je voet zet zal van je zijn. Zo zijn er de beloften van God waarop wij mogen gaan staan. Wij mogen op Gods genade en beloften gaan staan.
Waar staat u vandaag, midden in het oude leven van uw oude vleselijke natuur, of in de geestelijke beloften God voor ons heeft voorbereid.
Geestelijke Erfenis 2
God heeft een goed plan voor ons leven. De Bijbel spreekt over zijn bewogenheid voor ons als mensen. Psalm 139 spreekt erover dat Hij ons al zag in de moederschoot. De belangstelling voor ons gaat echter veel verder. Al voor de schepping van de wereld had God jou al op oog. Hij heeft ook al een prachtige plan voor jouw wereld uitgewerkt. Het staat in Efeze 2:10 met de volgende woorden. Zijn maaksel zijn we geschapen in Christus Jezus om goede werken te doen die God van te voren bereid heeft dat wij daarin zouden wandelen. Zo heeft God allerlei prachtige plannen voor ons klaar. Hoe we dat bereiken is door in geloof Hem steeds te vragen en Hem ons leven te laten leiden. Zo heeft Hij ook voor zijn volk Israël prachtige plannen gehad, maar zij hebben dat niet ontvangen omdat zij afgeleid werden en niet in geloof volhardend zijn weg zijn gegaan. Komende maand willen wij steeds op verschillende manieren stilstaan bij Gods bedoeling en plannen voor ons leven.