Rode manen op Joodse Feestdagen

Rode manen op Joodse Feestdagen

De tekst die bj de uitstorting van de Heilige Geest op Pinksterdag centraal staat:

“En het zal zijn in de laatste dagen, zegt God, dat Ik zal uitstorten van mijn Geest op alle vlees; en uw zonen en uw dochters zullen profeteren, en uw jongelingen zullen gezichten zien, en uw ouderen zullen dromen dromen:  ja, zelfs op mijn dienstknechten en mijn dienstmaagden zal Ik in die dagen van mijn Geest uitstorten en zij zullen profeteren.  En Ik zal wonderen geven in de hemel boven en tekenen op de aarde beneden: bloed en vuur en rookwalm.   De zon zal veranderen in duisternis en de maan in bloed, voordat de grote en doorluchtige dag des Heren komt.  En het zal zijn, dat al wie de naam des Heren aanroept, behouden zal worden. Hand 2:17-20

Maansverduistering
Maansverduistering

En God zeide: Dat er lichten zijn aan het uitspansel des hemels om scheiding te maken tussen de dag en de nacht, en dat zij dienen tot aanwijzing zowel van vaste tijden als van dagen en jaren; (Genesis 1:14, NBG)

In dit vers komt het woord mo’adim voor het eerst voor in de Bijbel. Het wordt vertaald met vaste tijden (NBG), gezette tijden (SV), seizoenen/seasons (NBV, , KJV) of “om de feestdagen” aan te geven (GNB). God, die alles heeft geschapen (Kolossenzen 1:16), heeft de mens dus de zon, de maan en de sterren gegeven als een aanwijzing voor gezette tijden, voor dagen, maanden en jaren. En zoals dag en nacht elkaar afwisselen en zoals weken, maanden en jaren elkaar opvolgen, zo komen en gaan de door God op gezette tijden ingestelde Feesten (Leviticus 23).

In profetisch perspectief associëren rabbijnen zonsverduisteringen met gebeurtenissen in de wereld en maansverduisteringen met gebeurtenissen die het Joodse volk en – sinds 1948 – de staat Israël aangaan. Ik denk dat ze daarin gelijk hebben en dat God door zichtbare tekenen aan zon en maan onze aandacht vraagt voor iets dat Hij op het punt staat te gaan doen met Israël respectievelijk de heidenvolken.

Als een maansverduistering plaatsvindt bij volle maan – de schaduw van de aarde bedekt dan de maan –, dan krijgt de maan door het licht dat om de aarde heen komt een oranjerode kleur. Vandaar de term: bloedrode maan. In 2014 zijn twee totale maansverduisteringen te zien en in 2015 opnieuw twee bloedrode manen. Het is uitzonderlijk als in twee achtereenvolgende jaren tweemaal een bloedrode maan te zien is. Astronomen noemen dat een tetrad.

Wat deze tetrad nog meer bijzonder maakt is het feit dat elke bloedrode maan valt op een door God ingestelde Feestdag! Het betreft de eerste dag van het Pesachfeest (Exodus 12:1-18) respectievelijk de eerste dag van Sukkot ofwel het Loofhuttenfeest (Leviticus 23:33-34). Twee feesten die duidelijke voorboden zijn van wat komen gaat (Kolossenzen 2:16-17). Bij beide feesten kijkt Israël uit naar de komst van de Messias, het Lam van God, dat de zonde der wereld wegneemt.

Maansverduisteringen (bron: NASA website)

  • 2014
    15 april (14 Nisan 5774) – Pesach
    8 oktober (15 Tisjri 5775) – Sukkot
  • 2015
    4 april (14 Nisan 5775) – Pesach
    28 september (15 Tisjri 5776) – Sukkot

Naast de vier bloedrode manen zijn er in 2015 tevens twee zonsverduisteringen te zien. Zonsverduisteringen treden overigens alleen op tijdens nieuwe maan. Deze twee zonsverduisteringen vallen ook op twee bijzondere dagen, te weten op de eerste dag van het religieus Nieuwjaar (Exodus 12:2) respectievelijk op de eerste dag van het burgerlijk Nieuwjaar, Rosj HaSjana (Hoofd van het jaar), ook wel Jom HaSjofar (Dag van de Sjofar ) of Jom HaDiem (Dag van het Oordeel) genoemd (Leviticus 23:24, Numeri 29:1). Bij de Joodse jaartelling begint het nieuwe jaar dus met de maand Tisjri, wat de zevende maand is volgens de Thora.

Zonsverduisteringen (bron: NASA website)

  • 2015
    20 maart (1 Nisan 5775) – Nieuwjaar
    13 september (1 Tisjri 5776) – Rosj HaSjana

Wat opvalt is dat alle door God ingestelde feestdagen worden gevierd rond de volle maansdagen, dus in het midden van de maand, behalve het religieus en het burgerlijk Nieuwjaar, die beide aanvangen bij nieuwe maan. Op de Joodse kalender begint, zoals gezegd, iedere nieuwe maand met de verschijning van een nieuwe maan, dat wil zeggen dat de maan dan precies tussen de aarde en de zon staat en alleen de schaduwkant van de maan te zien is. De maan is dus feitelijk niet te zien. Het zogenoemde asgrauwe licht is zonlicht, dat door de aarde naar de maan wordt gezonden en vervolgens door de maan weer naar de aarde wordt teruggekaatst en hier zichtbaar wordt. Dit licht is het best waarneembaar zo’n drie à vier dagen vóór en na nieuwe maan. Om die reden werd in vroegere tijden door het Sanhedrin de nieuwe maand pas geheiligd als twee getuigen hadden verklaard dat zij de nieuwe maan hadden gezien. Hoewel men dus wel kan inschatten wanneer het moment van de nieuwe maan daar is, weet niemand precies de dag noch het uur.

‘Meteen na de verschrikkingen van die dagen zal de zon verduisterd worden en de maan geen licht meer geven, de sterren zullen uit de hemel vallen en de hemelse machten zullen wankelen. Dan zal aan de hemel het teken zichtbaar worden dat de komst van de Mensenzoon aankondigt, en alle stammen op aarde zullen zich van ontzetting op de borst slaan als ze de Mensenzoon zien komen op de wolken van de hemel, bekleed met macht en grote luister. Dan zal Hij Zijn engelen uitzenden, en onder luid Sjofargeschal zullen zij zijn uitverkorenen uit de vier windstreken bijeenbrengen, van het ene uiteinde van de hemelkoepel tot het andere. Leer van de vijgenboom (Israël) deze les: zo gauw zijn takken uitlopen en in blad schieten, weet je dat de zomer in aantocht is. Zo moeten jullie ook weten, wanneer je dat alles ziet, dat het einde nabij is. Ik verzeker jullie: deze generatie zal zeker nog niet verdwenen zijn wanneer al die dingen gebeuren. Hemel en aarde zullen verdwijnen, maar Mijn woorden zullen nooit verdwijnen. Niemand weet wanneer die dag en dat moment zullen aanbreken, ook de hemelse engelen en de Zoon niet, alleen de Vader weet het.’ (Mattheus 24:29-36)

Deze woorden van Jeshua krijgen nog meer impact als we ons realiseren dat Rosj HaSjana een dag van zelf-inkeer is, een dag waarop op de Sjofar wordt geblazen (Jom HaSjofar) ter herinnering aan Gods belofte dat Hij aan het einde der tijden Zijn volk zal terugbrengen naar het Beloofde Land, dat Hij de Messias zal zenden, dat de doden zullen opstaan, maar ook dat elk mens zal worden geoordeeld (Jom HaDiem).

‘Dan zal Ik tekenen geven aan de hemel en op aarde: bloed en vuur en zuilen van rook, de zon verandert in duisternis en de maan in bloed. Dan komt de dag van de HEER, groot en ontzagwekkend.’ (Joël 3:3-4)
 

In de afgelopen twee millennia zijn tot nu toe zeven tetrads geweest, die plaatsvonden op Bijbelse Feestdagen, namelijk in de jaren 162 en 163, 795 en 796, 842 en 843, 860 en 861, 1493 en 1494 en daarna pas weer in de twintigste eeuw, in 1949 en 1950 en 1967 en 1968. Bij die laatste twee tetrads staan we even stil.

Maansverduisteringen (bron: NASA website)

  • 1949
    13 april (14 Nisan 5709) – Pesach
    7 oktober (15 Tisjri 5710) – Sukkot
  • 1950
    2 april (14 Nisan 5710) – Pesach
    26 september (15 Tisjri 5711) – Sukkot
  • 1967
    24 april (14 Nisan 5727) – Pesach
    18 oktober (15 Tisjri 5728) – Sukkot
  • 1968
    13 april (14 Nisan 5728) – Pesach
    6 oktober (15 Tisjri 5729) – Sukkot

In 1948 was er overigens op de eerste dag van Pesach (23 april) en op de eerste dag van Sukkot (18 oktober) een gedeeltelijke maansverduistering te zien.

Rond de tijd dat die bloedrode manen aan de hemel stonden, vonden er voor het land Israël en het Joodse volk ingrijpende gebeurtenissen plaats. Allereerst de oprichting van de staat Israël op 14 mei 1948. Deze profetische gebeurtenis (Jesaja 66:8) was voor vijf Arabische landen aanleiding om de piepjonge staat Israël aan te vallen. Ondanks de enorme militaire overmacht van de Arabische coalitie, kwam Israël, met Gods hulp, op 10 maart 1949 als overwinnaar uit de Onafhankelijksoorlog; sterker en met veel meer grondgebied. Twee andere belangwekkende gebeurtenissen waren het aannemen van de Wet op de Terugkeer op 5 juli 1950 en de hereniging van Oost- en West-Jeruzalem op 7 juni 1967. Na negentien eeuwen was Jeruzalem weer in Joodse handen, overigens net als Judea en Samaria, de Sinaï, de Gazastrook en de Golanhoogte.

In het Joodse jaar 5775 zijn niet alleen twee bloedrode manen te zien op Sukkot (8 oktober 2014) respectievelijk Pesach (4 april 2015) en een zonsverduistering op de eerste dag van het religieus Nieuwjaar (20 maart 2015), maar het jaar 5775 is tevens een Sabbatsjaar (Leviticus 25:4-7). Het herinnert het volk Israël eraan dat, wanneer ze eenmaal (weer) in het Beloofde Land wonen, het land een aan God gewijde rust moet krijgen en dat Hij Zelf in hun noden zal voorzien.

Vanaf de oprichting van de staat Israël zijn dat dus drie tetrads ofwel twaalf bloedrode manen. In de Bijbel staan beide getallen voor volledigheid, compleetheid. Daarnaast staat het getal twaalf tevens voor eenheid van Gods volk Israël.

Welke gebeurtenissen staan Israël en de volken te wachten? De tijd zal het leren. Voor Israël zullen het gebeurtenissen zijn die enerzijds het proces van eenheid en herstel van het land en het volk, zoals door God bij monde van de profeten is beloofd, zullen versnellen. Anderzijds zullen het ontwikkelingen zijn die ervoor zorgen dat Israël nog meer alleen komt te staan in de volkerenwereld. De politieke en diplomatieke druk op de Joodse staat zal toenemen, net als de oorlogsdreiging van de (islamitische) vijanden rondom. Maar God Zelf zal de wacht betrekken en Zijn land beschermen tegen doortrekkende legers. Hij Zelf waakt over Zijn land en volk met eigen ogen (Zacharia 9:8).

‘Dan zal Ik tekenen geven aan de hemel en op aarde: bloed en vuur en zuilen van rook, de zon verandert in duisternis en de maan in bloed. Dan komt de dag van de HEER, groot en ontzagwekkend. Dan zal ieder die de naam van de HEER aanroept ontkomen: op de Sion, in Jeruzalem, is een toevlucht te vinden, zoals de HEER heeft beloofd; ieder die Hij roept zal worden gered.’(Joël 3:3-5)

Zullen de Europese en Amerikaanse Joden, net als de Russische Joden twee decennia geleden, ook massaal alija (moeten) gaan maken? Worden Judea en Samaria, het hartland van het Bijbelse Israël, officieel geannexeerd? Zal de Sion weer zichtbaar de plaats worden waar Gods heerlijkheid troont?

Voor de volken die zich tegen God en tegen Zijn oogappel Israël keren belooft het daarentegen niet veel goeds.

‘Ik zag, toen het zesde zegel verbroken werd, hoe er een zware aardbeving kwam. De zon werd zwart als een rouwkleed en de maan werd bloedrood. De sterren vielen op de aarde, zoals late vijgen die door een stormwind van de boom worden gerukt. De hemel scheurde los en rolde zich als een boekrol op. Geen berg of eiland bleef op zijn plaats. Koningen, machthebbers, legeraanvoerders, rijken, aanzienlijken, slaven en vrije mensen, iedereen trachtte zich te verbergen in grotten en tussen de rotsen in de bergen. Ze riepen de bergen en de rotsen toe: ‘Val op ons neer! Verberg ons voor het oog van Hem die op de troon zit en voor de toorn van het Lam! Want nu is de grote dag van Hun toorn aangebroken, en wie kan die doorstaan?’(Openbaring 6:12-17)
‘Dan zullen er tekenen zijn aan de zon en de maan en de sterren, en op aarde zullen de volken sidderen van angst voor het gebulder en het geweld van de zee; de mensen worden onmachtig van angst voor wat er met de wereld zal gebeuren, want de hemelse machten zullen wankelen.’ (Lucas 21:25-26)

Als je goed luistert, kun je de voetstappen van de Messias al horen …!

Wij gaan een ongekend spannende en stormachtige tijd tegemoet. Steeds meer wachters zullen hun positie innemen en naar Jeruzalem afreizen!

Maansverduistering
Maansverduistering

God houd van Feesten

“Driemaal per jaar zult gij Mij een feest houden” (Exodus 23:14.)

Sommige mensen vragen zich af of hier een zelfstandig naamwoord
of een werkwoord wordt bedoeld. Maar je kunt “feesten” in beide
betekenissen gebruiken. We zullen volgens de Bijbel, drie maal per
jaar een feest houden, of feesten, het komt beide op hetzelfde
neer. Welke drie feesten bedoelt God hier? Pasen, Pinksteren
en..Loofhuttenfeest, niet kerstfeest zoals sommigen dachten. Er
is een Joodse schrijver, Herman Wouk, die schrijft:”Je kunt
veertig boeken over Israel lezen, en dan weet je eigenlijk nog
niets over het Jodendom. Maar als je eenmaal een jaar lang alle
Joodse feesten meemaakt, dan begrijp je pas wat vreugde is.” De
Joden hebben geen catechismus, zoals wij die kennen in de kerk.
Zij hebben feesten, en in die feesten toont God iets van zijn
karakter.

Er is een rabbijn geweest die gezegd heeft als je nog nooit
tijdens het Loofhuttenfeest in Jeruzalem bent geweest, weet je
niet wat echte vreugde is! Weet u waarom de Joden feestvieren? Om
God beter te leren kennen. Ik heb in de afgelopen tijd de klem
gelegd in prediking op Gods vaderschap en het kennen van God. Als
we op de juiste manier naar Jezus zien, zouden we Hem willen
omarmen, maar velen hebben een verwrongen idee over God de
Vader. Ze zijn bang voor Hem. Ze denken dat Hij streng, heilig en
Ver weg is. Ze denken dat je van God niets mag, dat Hij streng en
ongenaakbaar is. Ze kunnen zich nauwelijks voorstellen dat God
het fijn vindt dat we feestvieren, dat je blij mag zijn in de
kerk en mag lachen. In de tekst staat: driemaal per jaar zult gij
voor Mij een feest vieren; “chak Adonai”, voor de Heer. Ik weet
niet of u zo ’n God kent. Een God die het heerlijk vindt om feest
te vieren. In de Franse vertaling staat: de gezegende God en
Vader weergegeven met: “Le Dieu bien heureux”, de zeer gelukkige
God. Kunt u zich dat voorstellen, dat God gelukkig is, in plaats
van streng? Ik denk dat daarom veel mensen afhaken, omdat ze een
verkeerde blik op God hebben. Maar God is een blijde God.

De eerste reden waarom God wil dat we feestvieren:

OM ONS TE BESCHERMEN
In Exodus  34:23 staat dat ieder van het manlijke geslacht
voor het aangezicht van de Heer zal verschijnen en dat God dan
zal zorgen voor het land dat achterblijft,”niemand zal uw land
begeren”. God zegt: “weest niet bang. Ik blijft achter in je land
als oppas. Ga nou maar, laat maar los.” Vergeet van al je
moeilijkheden, hoe kan dat zegt u, mijn bedrijf, of ik ben
ongeneeslijk ziek. Of: mijn huwelijk staat op springen. Of, de
situatie thuis met de kinderen is eigenlijk zo moeilijk en zwaar.
Ik heb diep in mijn hart die pijn, dat verdriet. Ik kan mijn
handen niet omhoog krijgen.
Maar God zegt, IK zal je land beschermen. Dat betekent: Ik weet
hoe je eruit ziet van binnen. Ik ken al je gevoelens. God gaat
naast je staan en zegt: wil je het nu alles aan Mij geven, leg
het nu eens in mijn handen. Ik wil je beschermen, en ik zou het
zo machtig mooi vinden als je ging feesten en alles achter je
liet. “De vreugde des Heren is onze toevlucht” zegt Nehemia.
Vlucht in Gods vreugde.

De tweede rede waarom God wil dat we feestvieren:

OM NA TE DENKEN
In Deuteronomium 16:2 wordt het Pascha ingesteld, en God zegt
daarbij dat ze daardoor de uittocht uit Egypte zullen gedenken.
Pesach is het  feest van het gedenken van de uittocht  uit
Egypte, de doortocht door de woestijn, en de intocht in het
beloofde land. En wij kunnen daaraan toevoegen: het verder
trekken tot de tijd dat de Heer zal zijn “alles in allen”. Van wat
je hoort, onthoud je ongeveer dertig procent, van wat je hoort e’n
ziet vijftig procent, en wat je hoort e’n ziet e’n doet 75 procent.
God is een wijze God. Als je gaat feesten geeft Hij je iets om te
horen, zoals bijvoorbeeld het machtige verhaal van bevrijding en
vernieuwing. Hij geeft je iets om naar te kijken. Daar was van
alles bij betrokken , bloemen, mierikswortels, die de bitterheid
van Egypte vertolkten en vele andere zaken. Maar je mag ook iets
doen. Je mag dansen. Ik heb eens bij de Klaagmuur een Joodse man
tijdens het feest op zijn handen zien staan, terwijl hij klapte
met zijn voeten. Zo een uitbundige zaak is het feest voor de
Here. En dat terwijl Israël alleen nog maar de wet kent. Toch
zijn ze ongelooflijk blij. Als je de Here Jezus kent, zou het er
helemaal uit moeten barsten. God is een goede psycholoog, die ons
met onze hele persoonlijkheid wil betrekking bij het feest.
Bij het Loofhuttenfeest mag je wuiven met takken. De tak van de
mirt, de wilg en de palm. Die zijn samengebonden en je mag er aan
ruiken. En tegelijk moet je ook de stilte zoeken. Mijn ziel keert
zich stil tot God, van Hem is mijn Heil. Enerzijds overdenken.
Anderzijds praten over de grote daden die de Heer aan je ziel
gedaan heeft.
Zulke momenten zijn ontzettend belangrijk. In deze dagen van het
feest moet je je zegeningen tellen. En dan zul je ontdekken dat
de Here goed geweest is, dat Hij vergeeft en geneest. En dat Hij
de wereld terugbrengt tot zijn uiteindelijke oorsprong, het
paradijs.
De derde reden waarom God wil dat we feestvieren:

OM DE HERE TE LEREN VREZEN
In Deut. 14:22 staat dat we de tienden zullen brengen bij de
Here, en dat we van die tienden een feest zullen maken voor de
Heer. WE zullen eten en drinken en ons verheugen met ons
huisgezin (vs. 26), opdat Gij de Here uw God, uw leven lang zult
vrezen. Opnieuw zien we dat God geen strenge God is die met z’n
vuist op tafel slaat, zodat we Hem zouden vrezen. Integendeel,
Hij moedigt ons aan een feest te vieren. Als je je best hebt
gedaan voor het werk van de Here en de zending dan mag je ook
feestvieren.

Wat u dat van alle 613 geboden uit de Torah de rabbijnen het
aller-moeilijkste gebod vinden, dat men zeven dagen feest moeten
vieren en blij moet zijn. Zeven dagen lang je gevoelens je wil
opleggen, da’t is heel moeilijk. Bij de Pesach-maaltijd drinken ze
vier bekers wijn. En sommige rabbijnen werden daar misschien wat
duizelig van, de enige reden dat dit toegestaan werd, was dat ze
vreugde konden bedrijven in de Heer, en dat gold als een
uitdrukkelijk gebod bij alle feesten.

Bij het Pinksterfeest staat dat erbij; dat zij blij moesten zijn,
en bij het Loofhuttenfeest staat het tot driemaal toe: “Weest
blij, wees vrolijk en wees waarachtig vrolijk.” Peter van Woerden,
de neef van Corrie ten Boom ging met een groep Zwitsers naar het
Loofhuttenfeest. Hij zei op de vooravond van het feest: “Als je
nog wat te huilen heb, moet je het nu doen, want morgen kan het
niet meer.”

DE blijdschap was er al in het Oude Testament, maar in het Nieuwe
Testament zegt Paulus dat we “te alle tijde” blij moeten zijn.
Dat is niet zeven of acht dagen tijdens een feest, maar altijd,
ook wanneer we naar kerk gaan,altijd omdat we onze wensen met
dankzegging bekend mogen maken bij God. Tante Corrie ten Boom zei
altijd :”Niet janken maar danken”. Jezus heeft gebeden: laat hun
blijdschap volkomen zijn.

Wordt vervolgt